Richard Meier jest bardzo kreatywnym amerykańskim architektem, którego dzieła rozsiane są na całym świecie. Miłośnik postmodernizmu stosujący proste środki geometryczne dla uzyskania prostej, ale i nowatorskiej architektury. Parafrazując stare powiedzenie, można o nim rzec, że stworzy budynek w każdym, dowolnie wybranym przez zleceniodawcę kolorze. Pod warunkiem że będzie to kolor biały.
Richard Meier – biografia
Swoją młodość Richard Alan Meier spędził w okolicach Nowego Jorku. Na świat przyszedł 12 października 1934 roku w Newark. W New Jersey ukończył Columbia High School, a dyplom architekta zdobył na prestiżowym Uniwersytecie Cornella. Pochodził z dość zamożnej rodziny i po zakończeniu nauki mógł sobie pozwolić na podróże po świecie. Zwiedził wiele krajów europejskich oraz Izrael. W czasie tej wędrówki zobaczył wiele zabytkowych i nowoczesnych dzieł architektury.
Po powrocie do USA rozpoczął pracę zawodową w renomowanym biurze Skidmore, Owings and Merrill, a później projektował dla Marcela Breuera. W 1963 roku otworzył własną pracownię i wkrótce zaczął tworzyć pierwsze projekty dla prywatnych inwestorów. Początkowo były to bardzo oryginalne domy mieszkalne (np. Smith House), ale szybko pojawili się zleceniodawcy większych projektów. W swojej karierze Richard Meier zajmował się tworzeniem wieżowców, kompleksów muzealnych, budowli sakralnych, ratuszy, a nawet sklepów.
Jego projekty od samego początku charakteryzowały się spójnym stylem nawiązującym do postmodernizmu, korzystającym z prostych, białych brył geometrycznych, klarownym i efektownym. Podobnie jak wielu innych architektów z jego pokolenia, Richard Meier podziwiał prace Le Corbusiera. Czerpał z pomysłów Miesa Van der Rohe, w mniejszym stopniu Luisa Barragana czy Franka Lloyda Wrighta.
Za swoje dokonania otrzymał wiele międzynarodowych nagród, w tym Złoty Medal Amerykańskiego Instytutu Architektów. W 1984 zdobył najważniejszą z nich — Nagrodę Pritzkera. Wśród zaprojektowanych przez Richarda Meiera budynków, wiele ma charakter dzieł wybitnych.
W marcu 2018 roku odszedł ze swojej pracowni po tym, jak New York Times opublikował zarzuty wobec architekta o molestowanie seksualne. Nagrodzony nagrodą Pritzkera w dziedzinie architektury architekt Richard Meier przeszedł na emeryturę, a założone przez niego studio w 2021 przeszło restrukturyzację.
Firma Richard Meier & Partners Architects, którą założył w 1963 roku, została przemianowana na Meier Partners. W ramach zmian biuro firmy w Los Angeles stało się niezależną pracownią o nazwie STUDIOpractice, kierowaną przez Michaela Palladina i Jima Crawforda.
Douglas House, Michigan
W 1967 roku Richard Meier zakończył jeden ze swoich pierwszych projektów — dom dla Fredericka J. Smitha. Budynek był bardzo udany i znalazł się na okładce jednego z magazynów. Zobaczył go tam James Douglas i wynajął architekta do stworzenia dla niego podobnej konstrukcji. Po trzech latach prac, w 1973 roku, powstał czteropiętrowy Douglas House.
Budynek stanął na bardzo stromym, zalesionym zboczu nad brzegiem jeziora Michigan. Zbudowano go w głównej mierze z drewna sekwoi, a elewacje pomalowano na biało — w kolorze, który stał się znakiem rozpoznawczym Meiera. W wychodzącej na jezioro części budynku umieszczono duże okna zapewniające panoramiczny widok. Co ciekawe, Richard Meier zaprojektował również część mebli w domu Douglasa.
Muzeum Sztuki Nowoczesnej – Barcelona
W 1986 roku Rada Miejska Barcelony wybrała firmę Richard Meier & Partners do opracowania planów nowego muzeum. Projekt został zaakceptowany, ale budowa przeciągnęła się aż do 1995 roku. Największym problemem było dopasowanie modernistycznego budynku do gotyckiej tkanki miasta, wśród której miał powstać ten obiekt.
Zadanie zostało wykonane wzorcowo, a zbudowana kosztem 35 milionów dolarów konstrukcja została okrzyknięta przez miejscowych dziennikarzy „perłą”. Wśród zabytkowych kwartałów Barcelony powstał okazały, liczący ponad 120 metrów długości gmach o prostej i eleganckiej bryle. Jego fasada została oczywiście wykonana w kolorze białym, a dużą jej część przeszklono. W muzeum znalazły się trzy główne galerie, w których pierwotnie wyeksponowano ponad 1100 dzieł sztuki.
Ratusz w San Jose
Budowa nowej siedziby ratusza w kalifornijskim San Jose była ściśle związana z ekonomicznym boomem lat dziewięćdziesiątych. Internetowe korporacje powstawały jak grzyby po deszczu, a wiele z nich płaciło podatki w Kalifornii. Miasto potrzebowało bardziej okazałej siedziby władz. Do jej zaprojektowania zatrudniony został Richard Meier. Jego pierwsze projekty odrzucono, jako zbyt mało reprezentacyjne. Wreszcie architekt stworzył projekt dostatecznie okazały, na wybudowanie którego władze miasta poświęciły 384 miliony dolarów.
Ratusz w San Jose składa się z trzech oddzielnych skrzydeł. Największe z nich to wieżowiec o wysokości 87 metrów, w którym mieszczą się biura i oczywiście siedziba burmistrza na samym szczycie. Towarzyszy mu rotunda sięgająca 34 metrów wysokości i umiejscowiona na nowym placu. Jej stworzona ze szkła kopuła i elewacja robią niesamowite wrażenie. Najniższy jest trzeci budynek — trzypiętrowiec, w którym siedzibę ma Urząd Patentowy. W gmachu tym znajduje się również sala obrad przeznaczona dla 330 osób.
Jak zwykle w projektach Meiera, cały kompleks jest niezwykle spójny i pełen przejrzystej geometrii. Elewacje stanowiące mieszankę szkła oraz białych materiałów wykończeniowych idealnie komponują się z kalifornijskim, błękitnym niebem. Co ważne, budynki spełniają również najbardziej surowe normy dotyczące energooszczędności i ekologii.
Jubilee Church, Włochy
W 1996 roku Richard Meier zwyciężył w międzynarodowym konkursie na projekt nowego kościoła w Rzymie. Pokonał w nim takie sławy jak Frank Gehry, Santiago Calatrava czy Tadao Ando. Po siedmiu latach prac powstało niezwykłe dzieło łączące w sobie nowoczesną architekturę z symboliką religijną.
Bryła podzielona jest na kilka części, jednak najbardziej rzucają się w oczy trzy ogromne ściany zbudowane z prefabrykowanego betonu. Mają one kształt wycinków koła i symbolizują Trójcę Świętą. Pod nimi znajduje się główna nawa, a liczne przeszklenia znakomicie doświetlają wnętrze. Zakrzywione ściany nie tylko wyglądają niezwykle efektownie, ale też stanowią świetną izolację cieplną. Reszta budynku składa się z bardziej tradycyjnych, prostopadłościennych brył, pokrytych oczywiście tynkiem w kolorze białym.
The Getty Center, USA
Otwarte w 1997 roku w Los Angeles The Getty Center było kamieniem milowym w pracy Richarda Meiera. Prace projektowo-budowlane trwały aż 13 długich lat, jednak efekt zachwycił odbiorców. Architekt wykorzystał rzeźbę terenu, umieszczając budynki na dwóch grzbietach górskich z widokiem na Los Angeles.
Ogromny obszar został przekształcony w kompleks muzealno-badawczy wraz z całą dodatkową infrastrukturą — przystankiem tramwajowym, podziemnymi parkingami, placami i fontannami. Większość budowli powstała ze stali i betonu wykończonych trawertynem i aluminium. Oczywiście dominującym kolorem jest biel.
Rothschild Tower
W latach trzydziestych XX wieku niemieccy architekci żydowskiego pochodzenia zbudowali w Tel Avivie Białe Miasto — zespół ponad czterech tysięcy budynków w stylu Bauhausu i modernizmu. W 2014 roku na jego terenie powstał wieżowiec nawiązujący stylem i kolorem elewacji do dziedzictwa dzielnicy.
Zaprojektowana przez Richarda Meiera wieża wyróżnia się subtelnym stylem pełnym nawiązań do Bauhausu. Jak wspomina sam architekt — najbardziej cieszył się możliwością stworzenia nowoczesnego budynku, który wkomponuje się w historyczne otoczenie i będzie z nim harmonizował. Smukły, biały wieżowiec istotnie pasuje do otaczających go budynków, oferując apartamenty ze wspaniałym widokiem na miasto i pobliskie Morze Śródziemne.
City Tower, Praga
Najwyższy budynek w praskiej dzielnicy Pankrac ma bardzo ciekawą historię. Jego konstrukcję rozpoczęto jeszcze w czasach socjalizmu dla Rozgłośni Radia Czechosłowackiego. Prace nad nim trwały przez kilka lat, w czasie których podzieliło się nie tylko państwo Czechosłowackie, ale także sama rozgłośnia. Na potrzeby Czeskiego Radia budynek był zdecydowanie za duży. Nie udało się go sprzedać — nieukończony stał aż do roku 2005.
Wtedy to zajęło się nim biuro Richarda Maiera. W ciągu niecałych trzech lat prace dokończono. Powstał okazały wieżowiec o prostej bryle liczący 109 metrów wysokości. Do jego konstrukcji użyto ponad 2300 ton stali, a elewację pokryto szkłem. Na powierzchni 42 tysięcy metrów kwadratowych swoje biura i sklepy otworzyli liczni najemcy. Wśród nich uwagę zwraca restauracja znajdująca się na 27 piętrze — najwyżej położona w całych Czechach.
Ratusz w Hadze
Richard Meier zaczął projektować haski budynek ratusza w 1986 roku. Budowę ukończono dziewięć lat później. Kompleks składa się z leżącego w środku atrium oskrzydlonego przez dwa prostopadłościenne budynki o wysokości 10 i 12 pięter. Elewację wykonano z metalu wykończonego białą porcelaną. Błyszczący jaskrawo gmach zyskał dzięki temu przydomek Lodowego Pałacu. W jego murach mieszczą się miejskie urzędy, biblioteka, powierzchnie wystawowe i kawiarnie. Znalazł się tu również haski Pałac Ślubów.
Zobacz również:
