Chińska kultura herbaciana ma długą historię sięgającą czasów dynastii Tang, sprzed ponad 11 wieków. Od tego czasu tradycyjne herbaciarnie stały się powszechnym miejscem w chińskich miastach i wioskach jako miejsce do picia herbaty, relaksu i rozrywki. Podczas gdy współczesne lokale zazwyczaj łączą się z tradycyjną lub minimalistyczną estetyką, architekci i projektanci zbliżają się do koncepcji teahouse poprzez bardziej kreatywne i innowacyjne podejście, tak jak w przypadku nowej flagowej restauracji Icha Chateau i baru herbacianego w Szanghaj.
Mieszczący się w budynku z połowy XIX wieku, w nowo stworzonej dzielnicy handlowej, lokalnej architekturze i praktyce projektowania wnętrz, Spacemen znalazł inspirację na wzgórzach plantacji herbaty, aby stworzyć rzeźbiarską przestrzeń subtelnego luksusu i nowoczesnego wyrafinowania.
Kątowe mosiężne listwy elegancko opinające oszklone łuki zapewniają cień od słońca, ale także nadają ceglanym fasadom poczucie bogactwa. W głównej jadalni goście siedzą pod lśniącym baldachimem, wykonanym z 35 000 metrów złotych łańcuchów, które tworzą serię falistych płaszczyzn, bezcielesny krajobraz jest aluzją do malowniczej topografii niekończących się wzgórz, na których uprawiana jest herbata. Różnorodne – od złota do brązu do miedzi, organiczne kształty tworzą eteryczną grotę wzmocnioną przez strategicznie umieszczone lustro za siedzeniami bankietowymi, co daje poczucie przestronności w wąskiej przestrzeni, a falista linia oświetlonych mosiężnych kul Brytyjski projektant Lee Broom.
Półprzeźroczystość zasłon łańcuchowych nie tylko zapewnia gościom poczucie prywatności, ale także ukrywa oprawy oświetleniowe, tryskacze, kanały i inne urządzenia, a także kamufluje konstrukcyjny filar, który stoi niewygodnie w środku przestrzeni.
Tymczasem złotą fantazję wyczarowaną przez zawieszone łańcuszkowe zasłony dopełniają mosiężne detale krzeseł, stołów i innych mebli, podczas gdy szare podłogi z lastryko, wyciszone odcienie tapicerki i matowe czarne szafki zapewniają bardzo potrzebne wizualne wytchnienie bez odejmowania od ogólnej, wyciszonej bujności. Rezultatem jest wymarzona przestrzeń bez wysiłku wyrafinowania, która sugestywnie przywołuje w Szanghaju wiejskie piękno chińskiej wsi.
