Drewno to jeden z najbardziej cenionych materiałów wykorzystywanych w ogrodzie i wokół domu. Naturalne, estetyczne i ekologiczne doskonale komponuje się z otoczeniem, tworząc harmonijną i przyjemną przestrzeń. Altany, pergole, tarasy, meble ogrodowe czy drewniane ogrodzenia stanowią ozdobę każdego ogrodu, jednak aby zachowały swój piękny wygląd przez długie lata, wymagają odpowiedniej pielęgnacji i ochrony. W tym obszernym przewodniku dowiesz się wszystkiego o malowaniu drewna na zewnątrz, poznasz dostępne metody zabezpieczania drewnianych elementów oraz praktyczne wskazówki, które pomogą Ci zachować ich trwałość i estetyczny wygląd.
Dlaczego malowanie drewna na zewnątrz jest tak ważne?
Drewno to materiał naturalny, który nieustannie reaguje na warunki otoczenia. Wystawione na działanie czynników atmosferycznych bez odpowiedniego zabezpieczenia, szybko ulega degradacji. Już po pierwszym sezonie użytkowania niezabezpieczone drewniane elementy zmieniają kolor, tracą swoje właściwości, zaczynają murszeć i pękać. Po dwóch, góra trzech sezonach, mogą stać się całkowicie niezdatne do użytku.
Główni wrogowie drewna znajdującego się na zewnątrz to:
Wilgoć i opady atmosferyczne
Drewno to materiał higroskopijny, co oznacza, że w zależności od warunków pochłania i oddaje wilgoć. Kiedy wody w powietrzu jest zbyt mało, drewno wysycha, kurczy się i traci objętość, co prowadzi do powstawania pęknięć, szczelin i odkształceń. Z kolei nadmiar wilgoci powoduje, że drewno pęcznieje, zwiększa swoją objętość i staje się podatne na rozwój grzybów, pleśni i sinizny. Cykliczne nasiąkanie i wysychanie drewna prowadzi do jego stopniowej degradacji i utraty właściwości mechanicznych.
Promieniowanie UV
Intensywne promieniowanie słoneczne powoduje, że drewno blaknie, żółknie lub szarzeje. W wyniku fotolizy ligniny, jednego z głównych składników drewna, następuje rozkład jego struktury, co prowadzi do zniszczenia powierzchni i utraty naturalnego koloru. Niezabezpieczone drewno z czasem staje się szare i matowe, a jego powierzchnia chropowata i podatna na powstawanie drzazg.
Gwałtowne zmiany temperatury
Duże różnice temperatur, szczególnie częste w naszym klimacie, powodują naprężenia w strukturze drewna. Zimą, gdy temperatura spada poniżej zera, woda zawarta w drewnie zamarza i zwiększa swoją objętość, co może prowadzić do powstawania mikropęknięć. Proces ten, powtarzany wielokrotnie, powoduje stopniowe niszczenie drewna.
Szkodniki biologiczne
Drewno jest doskonałym siedliskiem dla różnego rodzaju szkodników, takich jak grzyby, pleśnie, bakterie czy owady. Techniczne szkodniki drewna, czyli owady takie jak korniki, spuszczele czy kołatki, drążą w drewnie korytarze, osłabiając jego strukturę i przyśpieszając degradację. Grzyby i pleśnie rozwijają się szczególnie intensywnie w wilgotnym drewnie, prowadząc do sinizny, zgnilizny i innych form degradacji biologicznej.
Właśnie dlatego prawidłowe malowanie drewna na zewnątrz ma tak ogromne znaczenie. Odpowiednia impregnacja i zabezpieczenie tworzą na powierzchni drewna warstwę ochronną, która izoluje je przed wilgocią, promieniowaniem UV i szkodnikami, a przy okazji nadaje mu pożądany kolor. Niektóre preparaty wnikają również w głąb drewna, wzmacniając jego strukturę i czyniąc ją odporną na niekorzystne warunki zewnętrzne.
Przygotowanie drewna do malowania
Zanim przystąpimy do malowania drewna na zewnątrz, niezbędne jest odpowiednie przygotowanie powierzchni. Ten etap jest kluczowy dla uzyskania trwałego i estetycznego efektu końcowego. Niezależnie od tego, czy zabezpieczamy nowe, surowe drewno, czy odnawiamy stare elementy, prawidłowe przygotowanie podłoża jest podstawą sukcesu.
Przygotowanie surowego drewna
Surowe drewno, które nigdy wcześniej nie było malowane ani impregnowane, wymaga dokładnego oczyszczenia i przygotowania przed zabezpieczeniem. Oto kroki, które należy wykonać:
Oczyszczanie i odtłuszczanie
Przed malowaniem należy upewnić się, że drewno jest suche, czyste i pozbawione tłustych oraz żywicznych plam. Drewniane elementy należy dokładnie odkurzyć, aby usunąć pył i luźne fragmenty. Jeśli na powierzchni znajdują się plamy oleju, żywicy lub innych substancji, należy je usunąć za pomocą odpowiednich rozpuszczalników.
Szlifowanie
Kolejnym krokiem jest szlifowanie powierzchni drewna. Proces ten ma na celu wyrównanie powierzchni, usunięcie zadziorów i nierówności oraz otwarcie porów drewna, co zwiększa skuteczność impregnacji. Do szlifowania można użyć papieru ściernego o różnej gradacji, zaczynając od grubszego (np. P80-P120), a kończąc na drobniejszym (P180-P220) dla uzyskania gładkiej powierzchni. Szlifowanie zawsze należy wykonywać zgodnie z kierunkiem słojów drewna.
Odpylanie
Po szlifowaniu powierzchnię drewna należy dokładnie odpylić. Można to zrobić za pomocą miękkiej szczotki, odkurzacza lub lekko wilgotnej szmatki. Ważne jest, aby przed impregnacją drewno było całkowicie suche.
Przygotowanie wcześniej malowanego drewna
Renowacja starych, wcześniej malowanych lub impregnowanych elementów drewnianych wymaga dodatkowych czynności przygotowawczych:
Usuwanie starych powłok
Przed nałożeniem nowej warstwy ochronnej, należy całkowicie usunąć stare powłoki malarskie i lakiernicze, nawet jeśli nie mają widocznych uszkodzeń. Do dużych powierzchni można wykorzystać szlifierkę do drewna, która znacznie przyspieszy prace. Alternatywnie, można zastosować metodę ręczną i posłużyć się papierem ściernym. Początkowe szlifowanie warto wykonać papierem o dużej gradacji (P40-P80), a następnie stopniowo używać arkuszy o niższej gradacji, aby uzyskać gładką powierzchnię.
W przypadku powłok wyjątkowo trudnych do usunięcia, można skorzystać ze specjalnych preparatów do usuwania starych farb i lakierów. Po ich zastosowaniu, stara powłoka mięknie i można ją łatwo usunąć za pomocą szpachelki.
Naprawa uszkodzeń
Stare drewno często posiada uszkodzenia, takie jak pęknięcia, dziury czy ubytki. Przed malowaniem należy je naprawić za pomocą specjalnych mas do drewna lub kitów. Po wyschnięciu wypełnienia, powierzchnię należy dokładnie wyszlifować, aby uzyskać jednolitą gładkość.
Czyszczenie
Jeśli drewno było narażone na działanie warunków atmosferycznych przez dłuższy czas, może być pokryte mchem, glonami lub innymi zanieczyszczeniami. W takim przypadku konieczne jest dokładne czyszczenie z użyciem specjalnych środków do czyszczenia drewna lub roztworu wody z dodatkiem detergentu. Po umyciu drewno należy dokładnie spłukać czystą wodą i pozwolić mu całkowicie wyschnąć przed przystąpieniem do malowania.
Wybór odpowiedniego preparatu do malowania drewna na zewnątrz
Na rynku dostępnych jest wiele różnych produktów do zabezpieczania drewna na zewnątrz. Wybór odpowiedniego preparatu zależy od wielu czynników, takich jak rodzaj drewna, stopień narażenia na warunki atmosferyczne, pożądany efekt estetyczny i przewidywany okres trwałości. Oto przegląd najważniejszych rodzajów preparatów:
Impregnaty
Impregnaty to podstawowe środki ochrony drewna, które wnikają głęboko w jego strukturę, wzmacniając ją i zabezpieczając przed wilgocią, grzybami, pleśnią i owadami. Impregnaty mogą być bezbarwne lub barwione. Te drugie nadają drewnu kolor, jednocześnie zachowując jego naturalny rysunek.
Impregnaty dzielimy na:
Impregnaty gruntujące
To pierwszy, bazowy etap zabezpieczenia drewna. Impregnaty gruntujące wnikają głęboko w strukturę drewna, wzmacniają ją i stanowią barierę przed wilgocią, grzybami i owadami. Zawierają biocydy, czyli substancje, które chronią drewno przed korozją biologiczną. Są zazwyczaj bezbarwne i stanowią idealną bazę pod kolejne warstwy ochronne.
Impregnaty powłokotwórcze
To produkty typu 2 w 1 lub 3 w 1, które jednocześnie impregnują, wzmacniają i dekorują drewno. Tworzą na powierzchni matową, oddychającą powłokę, która chroni drewno przed wilgocią, promieniowaniem UV i uszkodzeniami mechanicznymi. Impregnaty powłokotwórcze zawierają również biocydy, co oznacza, że chronią drewno przed atakiem grzybów, pleśni i owadów.
Lakierobejce
Lakierobejce łączą w sobie właściwości lakieru i bejcy. Wnikają w drewno, podkreślając jego naturalny rysunek, a jednocześnie tworzą na powierzchni elastyczną, ochronną powłokę. Lakierobejce chronią drewno przed wilgocią, promieniowaniem UV i uszkodzeniami mechanicznymi. Dostępne są w różnych kolorach, od naturalnych odcieni drewna po intensywne kolory. Wykończenie może być matowe, satynowe lub z połyskiem, w zależności od wybranego produktu.
Lakierobejce nie zawierają biocydów, nie zapewniają więc ochrony przed sinizną, pleśnią czy owadami. Dlatego przed ich zastosowaniem zaleca się użycie impregnatu gruntującego.
Lakiery
Lakiery do drewna tworzą na jego powierzchni twardą, odporną na ścieranie powłokę. Chronią drewno przed wilgocią, promieniowaniem UV i uszkodzeniami mechanicznymi. Lakiery mogą być transparentne, zachowując naturalny kolor drewna, lub barwione, nadając mu pożądany odcień. Wykończenie może być matowe, satynowe lub z połyskiem.
Podobnie jak lakierobejce, lakiery nie zawierają biocydów, dlatego przed ich zastosowaniem zaleca się użycie impregnatu gruntującego.
Lazury
Lazury to półprzezroczyste środki ochronno-dekoracyjne, które wnikają w drewno, podkreślając jego naturalny rysunek, a jednocześnie tworzą na powierzchni cienką, elastyczną powłokę. Chronią drewno przed wilgocią i promieniowaniem UV. Lazury są dostępne w różnych kolorach, od naturalnych odcieni drewna po intensywne barwy.
Lazury nie zawierają biocydów, dlatego przed ich zastosowaniem zaleca się użycie impregnatu gruntującego. Lazury są szczególnie polecane do elementów, które nie są narażone na intensywne ścieranie, takich jak altany, pergole czy elewacje drewniane.
Oleje
Oleje do drewna to naturalne środki ochronne, które głęboko wnikają w strukturę drewna, uzupełniając naturalne oleje i żywice. Nadają drewnu wodoodporność, jednocześnie pozwalając mu „oddychać”. Oleje nie tworzą na powierzchni drewna warstwy, co sprawia, że drewno zachowuje naturalny wygląd i dotykowość. Oleje mogą być bezbarwne lub barwione.
Oleje są szczególnie polecane do drewna egzotycznego, które zawiera naturalne substancje olejowe i żywiczne. Oleje wymagają regularnej konserwacji, zwykle jeden lub dwa razy w roku, w zależności od stopnia narażenia na warunki atmosferyczne.
Farby kryjące
Farby kryjące do drewna całkowicie zasłaniają jego naturalny rysunek, nadając powierzchni jednolity kolor. Tworzą szczelną powłokę, która chroni drewno przed wilgocią, promieniowaniem UV i uszkodzeniami mechanicznymi. Farby kryjące są dostępne w szerokiej gamie kolorów i różnych stopniach połysku.
Farby kryjące są szczególnie polecane do renowacji starych, zniszczonych elementów drewnianych, gdzie przywrócenie naturalnego wyglądu drewna jest niemożliwe lub nieopłacalne.
Proces malowania drewna na zewnątrz
Po odpowiednim przygotowaniu drewna i wyborze właściwego preparatu, można przystąpić do właściwego procesu malowania. Prawidłowe wykonanie tego etapu jest kluczowe dla uzyskania trwałego i estetycznego efektu.
Warunki atmosferyczne podczas malowania
Malowanie drewna na zewnątrz powinno odbywać się w odpowiednich warunkach atmosferycznych:
- Temperatura powietrza: 10-30°C (optymalna temperatura to 15-25°C)
- Wilgotność powietrza: poniżej 70% (optymalnie 40-60%)
- Pogoda: bezdeszczowa, bezwietrzna, bez bezpośredniego nasłonecznienia
Malowanie w niewłaściwych warunkach może prowadzić do problemów, takich jak:
- Zbyt niska temperatura: preparat może nie wyschnąć prawidłowo, co prowadzi do powstania lepkiej, nietrwałej powłoki
- Zbyt wysoka temperatura: preparat może schnąć zbyt szybko, co utrudnia równomierne rozprowadzenie i może prowadzić do powstawania smug
- Wysoka wilgotność: wydłuża czas schnięcia i może powodować matowienie powłoki
- Bezpośrednie nasłonecznienie: przyspiesza schnięcie, co utrudnia równomierne rozprowadzenie preparatu
Narzędzia do malowania
W zależności od rodzaju preparatu i wielkości malowanej powierzchni, można używać różnych narzędzi:
- Pędzel: najbardziej uniwersalne narzędzie, pozwala na dokładne pokrycie trudno dostępnych miejsc i zapewnia głęboką penetrację drewna
- Wałek: umożliwia szybkie pokrycie dużych, płaskich powierzchni
- Natrysk: pozwala na równomierne pokrycie dużych powierzchni, wymaga odpowiedniego rozcieńczenia preparatu
Przed użyciem preparatu należy go dokładnie wymieszać, aby zapewnić równomierne rozłożenie pigmentów i środków ochronnych. Mieszanie powinno odbywać się powoli, aby uniknąć wprowadzenia pęcherzyków powietrza.
Gruntowanie drewna
Pierwszym etapem malowania jest zazwyczaj gruntowanie. Na odpowiednio przygotowane drewno nakłada się impregnat gruntujący, który wnika głęboko w jego strukturę, wzmacnia ją i stanowi barierę przed wilgocią, grzybami i owadami.
Impregnat gruntujący nakłada się za pomocą pędzla, wałka lub przez zanurzenie, w zależności od wielkości i kształtu malowanego elementu. Ważne jest, aby dokładnie pokryć całą powierzchnię drewna, zwracając szczególną uwagę na trudno dostępne miejsca, takie jak szczeliny, łączenia i końcówki.
Po nałożeniu impregnatu należy odczekać czas określony przez producenta (zwykle 24 godziny), aby preparat mógł całkowicie wniknąć w drewno i wyschnąć przed nałożeniem kolejnych warstw.
Nakładanie warstw wykończeniowych
Po zagruntowaniu drewna można przystąpić do nakładania warstw wykończeniowych, takich jak lakierobejce, lakiery, lazury czy oleje. Sposób nakładania zależy od rodzaju preparatu i zalecanych przez producenta metod aplikacji.
Ogólne zasady nakładania warstw wykończeniowych:
- Preparat należy nakładać zgodnie z kierunkiem słojów drewna
- Należy unikać nakładania zbyt grubych warstw, które mogą powodować spływanie i nierównomierne schnięcie
- Preparat należy rozprowadzać równomiernie, unikając tworzenia kałuż i zacieków
- Między kolejnymi warstwami należy zachować odstęp czasowy zalecany przez producenta
- Przed nałożeniem kolejnej warstwy warto delikatnie przeszlifować powierzchnię drobnoziarnistym papierem ściernym, aby zwiększyć przyczepność
Liczba warstw wykończeniowych zależy od rodzaju preparatu i stopnia narażenia drewna na warunki atmosferyczne. Elementy szczególnie narażone, takie jak poziome powierzchnie tarasów czy górne części ogrodzeń, mogą wymagać dodatkowych warstw ochronnych.
Czas schnięcia i utwardzania
Po nałożeniu ostatniej warstwy wykończeniowej należy odczekać odpowiedni czas, aby preparat mógł całkowicie wyschnąć i utwardzić się. Czas ten zależy od rodzaju preparatu, warunków atmosferycznych i stopnia nasycenia drewna.
Wyróżnia się dwa rodzaje schnięcia:
- Schnięcie powierzchniowe (pyłosuchość): powierzchnia jest sucha w dotyku i nie przykleja się do palców (zwykle kilka godzin)
- Utwardzanie pełne: preparat osiąga pełną twardość i właściwości ochronne (zwykle kilka dni do kilku tygodni)
Choć powierzchnia może wydawać się sucha już po kilku godzinach, pełne utwardzenie powłoki może trwać znacznie dłużej. W tym czasie należy unikać intensywnego użytkowania malowanych elementów, narażania ich na działanie wody czy uszkodzenia mechaniczne.
Specyfika malowania różnych elementów drewnianych
Różne elementy drewniane mogą wymagać specyficznego podejścia podczas malowania ze względu na ich funkcję, stopień narażenia na warunki atmosferyczne czy intensywność użytkowania.
Malowanie mebli ogrodowych
Meble ogrodowe są intensywnie eksploatowane i narażone na bezpośredni kontakt z użytkownikami, dlatego wymagają szczególnej ochrony. Przy ich zabezpieczaniu warto zwrócić uwagę na:
- Trwałość powłoki: meble są często przesuwane, narażone na zadrapania i uderzenia, dlatego powinny być zabezpieczone trwałą, odporną na uszkodzenia mechaniczne powłoką
- Bezpieczeństwo dla użytkowników: preparaty stosowane do mebli powinny być całkowicie bezpieczne po wyschnięciu, nie powinny brudzić ubrań ani skóry
- Odporność na plamy: powierzchnia mebli powinna być łatwa do czyszczenia i odporna na plamy z napojów, tłuszczu czy kosmetyków
Do zabezpieczania mebli ogrodowych najlepiej sprawdzają się oleje, lakierobejce i specjalne lakiery do mebli. Przed ich zastosowaniem, meble powinny być zagruntowane impregnatem z biocydami, aby zapewnić ochronę przed grzybami i owadami.
Malowanie tarasów i podłóg drewnianych
Podłogi tarasów są najbardziej narażone na działanie czynników atmosferycznych i intensywne użytkowanie. Przy ich zabezpieczaniu należy uwzględnić:
- Odporność na ścieranie: podłogi są intensywnie eksploatowane, dlatego powłoka powinna być wyjątkowo odporna na ścieranie
- Antypoślizgowość: powierzchnia powinna zachować właściwości antypoślizgowe nawet po zamoczeniu
- Odporność na wodę: podłogi są narażone na bezpośredni kontakt z wodą, dlatego powinny być szczególnie dobrze zabezpieczone przed wilgocią
Do zabezpieczania tarasów i podłóg drewnianych najlepiej sprawdzają się specjalne oleje do tarasów, lakiery antypoślizgowe lub impregnaty powłokotwórcze. Ze względu na intensywne użytkowanie, podłogi wymagają regularnej konserwacji, zwykle co 1-2 lata.
Malowanie altan, pergoli i konstrukcji ogrodowych
Altany, pergole i inne konstrukcje ogrodowe są często narażone na ekstremalne warunki atmosferyczne przez cały rok. Przy ich zabezpieczaniu warto zwrócić uwagę na:
- Trwałość ochrony: ze względu na trudności z regularnymi konserwacjami, powłoka powinna zapewniać długotrwałą ochronę
- Elastyczność: powłoka powinna być elastyczna, aby dostosowywać się do naturalnych ruchów drewna pod wpływem zmiennych warunków atmosferycznych
- Odporność na promieniowanie UV: konstrukcje są często narażone na intensywne nasłonecznienie, dlatego ochrona przed promieniowaniem UV jest szczególnie ważna
Do zabezpieczania konstrukcji ogrodowych najlepiej sprawdzają się impregnaty powłokotwórcze, lakierobejce lub lazury. Przed ich zastosowaniem, drewno powinno być zagruntowane impregnatem z biocydami.
Malowanie ogrodzeń i płotów
Ogrodzenia i płoty są narażone na działanie czynników atmosferycznych z obu stron, co zwiększa ryzyko ich degradacji. Przy ich zabezpieczaniu należy uwzględnić:
- Penetrację drewna: preparat powinien głęboko wnikać w drewno, aby zapewnić ochronę od wewnątrz
- Odporność na wymywanie: ogrodzenia są narażone na działanie deszczu i śniegu, dlatego powłoka powinna być odporna na wymywanie
- Stabilność koloru: ogrodzenia są wyeksponowane na słońce, dlatego kolor powinien być odporny na blaknięcie
Do zabezpieczania ogrodzeń i płotów najlepiej sprawdzają się impregnaty powłokotwórcze, lakierobejce lub farby kryjące, w zależności od pożądanego efektu estetycznego. Przed ich zastosowaniem, drewno powinno być zagruntowane impregnatem z biocydami.
Regularna konserwacja i odnawianie powłok
Nawet najlepiej zabezpieczone drewno na zewnątrz wymaga regularnej konserwacji i odnawiania powłok ochronnych. Częstotliwość zabiegów konserwacyjnych zależy od wielu czynników, takich jak rodzaj preparatu, stopień narażenia na warunki atmosferyczne, gatunek drewna czy intensywność użytkowania.
Oznaki degradacji powłoki ochronnej
Aby określić, kiedy drewno wymaga ponownego zabezpieczenia, należy zwracać uwagę na następujące oznaki degradacji powłoki ochronnej:
- Matowienie i utrata połysku: pierwsza oznaka starzenia się powłoki
- Zmiana koloru: blaknięcie, szarzenie lub żółknięcie powierzchni
- Utrata hydrofobowości: woda nie tworzy kropelek na powierzchni, lecz wnika w drewno
- Mikropęknięcia: drobne pęknięcia na powierzchni powłoki
- Łuszczenie się i odpadanie fragmentów powłoki
- Pojawianie się plam, przebarwień lub oznak rozwoju grzybów i pleśni
Czyszczenie i przygotowanie powierzchni
Przed odnowieniem powłoki ochronnej należy dokładnie oczyścić powierzchnię drewna:
- Usunąć luźne fragmenty starej powłoki za pomocą szczotki lub szpachelki
- Umyć powierzchnię wodą z dodatkiem detergentu, aby usunąć brud, tłuszcz i inne zanieczyszczenia
- W przypadku zabrudzeń trudnych do usunięcia, zastosować specjalne środki do czyszczenia drewna
- Po umyciu dokładnie spłukać powierzchnię czystą wodą i pozwolić jej całkowicie wyschnąć
- Przeszlifować powierzchnię drobnoziarnistym papierem ściernym, aby zwiększyć przyczepność nowej powłoki
Odnawianie powłoki ochronnej
Proces odnawiania powłoki ochronnej jest podobny do pierwotnego malowania, z kilkoma różnicami:
- Jeśli stara powłoka jest w dobrym stanie, bez łuszczenia się i odpadania, wystarczy nałożenie nowej warstwy preparatu na oczyszczoną i przeszlifowaną powierzchnię
- Jeśli stara powłoka jest mocno zniszczona, należy ją całkowicie usunąć i przeprowadzić pełny proces malowania, zaczynając od gruntowania
- Przy renowacji warto zastosować ten sam rodzaj preparatu, który był użyty poprzednio, aby uniknąć problemów z kompatybilnością
Częstotliwość konserwacji
Częstotliwość konserwacji zależy od wielu czynników, ale ogólne wytyczne są następujące:
- Oleje: co 1-2 lata
- Impregnaty powłokotwórcze: co 3-5 lat
- Lakierobejce i lazury: co 3-6 lat
- Lakiery: co 4-7 lat
- Farby kryjące: co 5-8 lat
Elementy szczególnie narażone na działanie warunków atmosferycznych, takie jak tarasy, poziome części ogrodzeń czy meble ogrodowe, mogą wymagać częstszej konserwacji.
Wpływ gatunku drewna na wybór metody malowania
Różne gatunki drewna mają odmienne właściwości, które wpływają na wybór metody zabezpieczania i rodzaju preparatu. Gatunki drewna stosowane na zewnątrz można podzielić na dwie główne grupy: drewno rodzime i drewno egzotyczne.
Drewno rodzime
Do najczęściej stosowanych rodzimych gatunków drewna należą:
Sosna
Drewno sosnowe jest miękkie, łatwe w obróbce i stosunkowo tanie, co czyni je popularnym wyborem do konstrukcji ogrodowych. Jednak bez odpowiedniej ochrony jest bardzo podatne na działanie czynników atmosferycznych i szkodników.
Sosna wymaga dokładnej impregnacji preparatem z biocydami, a następnie zabezpieczenia lakierobejcą, lakierem lub farbą kryjącą. Ze względu na dużą zawartość żywicy, przed malowaniem warto zastosować preparat blokujący wypływanie żywicy.
Świerk
Drewno świerkowe jest nieco trwalsze od sosnowego, ale również wymaga dokładnej ochrony. Jest mniej żywiczne niż sosna, co ułatwia proces malowania.
Świerk, podobnie jak sosna, wymaga gruntowania impregnatem z biocydami i zabezpieczenia lakierobejcą, lakierem lub farbą kryjącą.
Modrzew
Modrzew europejski to jeden z najtrwalszych rodzimych gatunków drewna, o naturalnej odporności na warunki atmosferyczne.
Malowanie drewna na zewnątrz jest kluczowym zabiegiem konserwacyjnym, który znacząco przedłuża trwałość i estetykę drewnianych elementów ogrodowych. Niezabezpieczone drewno szybko ulega degradacji pod wpływem wilgoci, promieniowania UV, zmian temperatury oraz szkodników biologicznych, tracąc swoje właściwości już po jednym sezonie.
