Luwr – największe muzeum na świecie

Kolekcję dzieł sztuki muzeum w Luwrze niewiele zbiorów może przebić. Jednak poza byciem jednym z największych muzeów na świecie, pałac stanowi również architektoniczną perłę na mapie Paryża, reprezentując przy tym kulturalne dziedzictwo Francji. Odkryj wyjątkowe piękno Luwru (fr. Louvre, Musée du Louvre) i jego kolekcji dzieł sztuki!

Luwr – historia

Początkowo na miejscu Luwru stał zamek warowny, który został zbudowany w XII wieku. Jednakże wraz z biegiem czasu budynek poza swoją funkcją obronną stał się również siedzibą francuskiej rodziny królewskiej.

Pałac w Luwrze – siedziba francuskiej monarchii

Właściwa historia dzisiejszej budowli rozpoczyna się w roku 1546, kiedy to Franciszek I, wielki miłośnik i kolekcjoner sztuki, rozkazał zburzyć średniowieczną twierdzę i na jej miejscu zbudować coś bardziej pasującego do współczesnych mu trendów. Za czasów tego francuskiego monarchy zbudowano tylko niewielką część budynku, a budową kierował Pierre Lescot.

Piramida w Luwrze
Muzeum Luwru – foto Dario Mueller

Każdy następny monarcha rządzący tym europejskim mocarstwem uważał rozbudowę rezydencji za punkt honoru. Dlatego też rządy kolejnych królów zamieniały Luwr w coraz bardziej okazałe i wytworne miejsce. Największe zmiany dla Luwru przyniosły rządy Ludwika XIII i XIV.

Epoka absolutyzmu

Choć okres wieku XVII przyniósł rezydencji rozwój na ogromną skalę, to również wtedy straciła ona rolę rezydencji królewskiej. W 1682 Ludwik XIV, zwany 'królem słońce’ przeniósł rezydencję królewską 17 kilometrów od Paryża, do słynnego Wersalu. Budowa Wersalu była punktem centralnym w rozwoju francuskiego absolutyzmu, jako że oddalała Króla od ludu Paryża, odbierając miastu wpływy, jak i pozwalając na większą kontrolę arystokracji, teraz znajdującej się w jednym miejscu.

Zdobiony sufit w Luwrze
Bogate zdobienia – foto Kylie Paz

Stracenie politycznego znaczenia przez Luwr doprowadziło do jego upadku i ruiny. Część budynku jednak pozostały w użytku przez środowiska artystyczne i pisarskie. Wraz z Europą wchodzącą w nowy okres, coraz więcej głosów domagało się, aby Luwr stał się powszechnie dostępnym narodowym muzeum sztuki. Jednym z pierwszych pomysłodawców był francuski pisarz i filozof Denis Diderot. Monarchowie francuscy jednak średnio byli zainteresowani ideą powszechnego dostępu do kultury i zmiany królewskiej posiadłości w muzeum.

Sztuka dla ludzi – Luwr muzeum!

Wszystko zmieniło się jednak z przyjściem Rewolucji Francuskiej. To bowiem z jej początkiem wiąże się działalność Luwru jako muzeum. W dniu 10 sierpnia 1793 roku rząd rewolucyjny otworzył Musée Central des Arts w Grande Galerie w Luwrze.

Zdobienia sufitu w Luwrze
Wnętrza Luwru – foto Daniel Gregoire

Wraz z dojściem do władzy przez Napoleona Bonaparte nazwa budynku została zmieniona na „Musée Napoleon”. W okresie rewolucyjnym zbiory szybko się powiększały. Nie tylko z powodu konfiskat na terenie Francji, ale również z powodu licznych wojen, które kraj wtedy toczył.

W 1814 roku rządy Napoleona ostatecznie dobiegły końca, a 5000 dzieł sztuki zdobyte przez rewolucyjną armię, zostały zwrócone. Jednakże dzisiejsze zbiory Luwru ciągle posiadają obiekty zdobyte w tamtych czasach, szczególnie te dotyczące starożytnego Egiptu.

Przebudowy pałacu

W latach 50 XIX wieku doszło do największej przebudowy, zwanej wtedy Nouveau Louvre. Był to najbardziej ikoniczny projekt drugiego cesarstwa, który był częścią wielkiej przebudowy Paryża. Do budynku dodano dwa główne skrzydła, których galerie i pawilony rozciągały się na zachód. Skończony Luwr był rozległym kompleksem budynków tworzących dwa główne czworokąty.

Piękne wnętrza Muzeum w Luwrze
Bogato zdobione wnętrza Luwru – foto DAT VO

Ostatnią główną przebudową Luwru była ta mająca miejsce na przełomie lat 80. i 90. XX wieku. Dodano nowoczesne udogodnienia muzealne i otwarto tysiące metrów kwadratowych nowej przestrzeni wystawienniczej. Chińsko-amerykański architekt I.M. Pei zbudował stalowo-szklaną piramidę w centrum dziedzińca Napoleona. Wywołało to jednak wiele kontrowersji. Francuskie ruchy konserwatywne uznały to za skandal. W 1993 r., w 200. rocznicę powstania muzeum, otwarto dla publiczności przebudowane skrzydło zajmowane wcześniej przez francuskie ministerstwo finansów, dzięki czemu praktycznie całe muzeum, poza małymi wyjątkami, stało się otwarte dla głodnych kultury zwiedzających.

Luwr – symbol francuskich tradycji

Wydawać by się mogło, że pałac w Luwrze jest w dużej mierze architektonicznie jednolity, jednakże jego dzisiejszy wygląd stanowi efekt wielu wieków przemian. Efekt spójności stylistycznej to wynik pracy wielu architektów przez cały okres istnienia pałacu, co miało na celu podkreślenie historii samej Francji.

Kontrowersyjna piramida Luwru

Z tego też powodu piramida Luwru stanowiła tak dużą kontrowersję. Wielu uważało, że zbytnio kojarzy się ze starożytnym Egiptem. Brak zintegrowania piramidy z resztą pałacu spowodowało ogromne oburzenie w wielu francuskich środowiskach. Co więcej, niektórzy twierdzą (choć nie zostało to jeszcze udowodnione), że szklane tafle w piramidzie w Luwrze liczą dokładnie 666, liczbę często kojarzoną z szatanem.

Piramida w Luwrze
Piramida w Luwrze – foto Michael Fousert

Jednak z upływem dziesięcioleci i modernizacją Paryża projekt Pei stał się częścią paryskiej kultury. Jest on postrzegany z podobnym znaczeniem jak wieża Eiffla, stając się ikoną dla mieszkańców Paryża, jak i całego świata.

Pałac w Luwrze – jak wygląda?

Musée du Louvre położone jest na prawym brzegu rzeki Sekwany. Kompleks zajmuje około 40 hektarów z budynkami rozmieszczonymi wokół dwóch głównych otwartych przestrzeni: wschodniego dziedzińca Carrée, zamkniętego czterema skrzydłami, które tworzą plac o tej samej nazwie, oraz centralnego dziedzińca Napoleona, który jest otwarty po swojej zachodniej stronie, poza arterią znaną jako Place du Carrousel, w kierunku Ogrodu Carrousel i pozostałej części Ogrodu Tuileries. Centrum Luwru jest powstała w 1988 roku piramida.

Wnętrza Muzeum w Luwrze
Wnętrza Muzeum w Luwrze – foto DAT VO

Luwr składa się z 3 głównych części – Skrzydła Denona na południu, Skrzydła Sully na wschodzie i skrzydła Richelieu na północy. W każdym skrzydle znajduje się ponad 70 sal, w których prezentowane są obrazy i przedmioty sztuki. Skrzydło Sully to zespół budynków w kształcie kwadratu, zajmującego koło 160 metrów kwadratowych, który otacza Cour Carrée. Jest to część Luwru, w której można spotkać się z pozostałościami z XVI wieku, a nawet ze średniowiecza. Wystające na krańcach kwadratu części nazywane są pawilonami. Najstarszą częścią pawilonu jest skrzydło Lescota.

Z kolei znajdujące się na południu Skrzydło Denona to zespół budynków pomiędzy Dziedzińcem Napoleona a Sekwaną, nazwany tak na cześć pierwszego dyrektora Luwru Vivanta Denona. Znajdują się tam 3 główne pawilony. Prawie symetrycznie do niego leży skrzydło Richelieu i posiada taką samą ilość pawilonów. Muzeum zajmuje znaczącą większość przestrzeni pałacu, jednakże można spotkać tam teraz inne instytucje, w szczególności na końcach południowego i północnego skrzydła.

Muzeum Luwr – największe muzeum sztuki na świecie

Muzeum sztuki w Luwrze pochwalić się może kolekcją koło 615 tys. dzieł sztuki. Zbiory Luwru podzielono na 8 działów. Luwr udostępnia jednak w wystawach stałych tylko 10% wszystkich swoich zbiorów. Stanowcza większość wykorzystywana jest do wystaw czasowych lub wypożyczana jest innym placówkom i instytucjom. Najstarszym działem jest kolekcja rzymska, grecka i etruska, która prezentuje dzieła sztuki z regionu Grecji i starożytnego Rzymu od neolitu aż po VI wiek naszej ery. Dziełami sztuki, które można spotkać w tej kolekcji, są m.in. grecka rzeźba Wenus z Milo czy Nike z Samotraki.

Nike z Samotraki (Winged Victory of Samothrace) w Luwrze
Nike z Samotraki (Winged Victory of Samothrace) – foto Kayla Koss

Innymi departamentami dotyczącymi świata starożytnego są działy: bliskowschodni i egipski. Starożytności bliskowschodnie są drugim najnowszym działem w historii muzeum, powstałym w 1881 roku i przedstawiającym bliski wschód w epoce przedislamskiej. Dział egipski obejmuje 50 tysięcy eksponatów. Kolekcja ta, należąca do największych na świecie, dokonuje przeglądu życia egipskiego obejmującego starożytny Egipt, Średnie Królestwo, Nowe Królestwo, sztukę koptyjską oraz okres rzymski, ptolemejski i bizantyjski.

Dodatkowo Luwr posiada również kolekcję islamską, która obejmuje „13 wieków i 3 kontynenty”. Eksponaty ceramiki, szkła, wyrobów metalowych, drewna, kości słoniowej, dywanów, tkanin i miniatur obejmują ponad 5 000 dzieł i 1 000 odłamków.

Obraz Mona Lisy w Luwrze -
Obraz Mona Lisy w Luwrze – foto Oscar Nord

Jednakże najważniejszą częścią eksponatów muzeum, jest sztuka europejska, czyli kolekcje: rzeźby, malarstwa, rysunku, sztuki dekoratywnej. Kolekcja rzeźb składa się ze wszystkich rzeźb w Luwrze powstałych przed 1850 rokiem, nienależących do działu antycznego. Spotkać tam możemy dzieła Michała Anioła takie jak „zbuntowany jeniec”, czy dzieła Germaina Pilona z XVI wieku.

Kolekcja sztuki dekoratywnej obejmuje okres od średniowiecza do połowy XIX wieku. Dzieła wystawione są na pierwszym piętrze skrzydła Richelieu oraz w Galerii Apollo. Można spotkać tam między innymi koronę Ludwika XIV. Z kolei kolekcja malarstwa to aż 7500 dzieł sztuki, które wyszły spod ręki największych europejskich mistrzów, a aż 66% z niej to dzieła francuskich artystów. To tam właśnie można spotkać najsłynniejszy eksponat muzeum Luwr – Mona Lisę. Kolekcja grafiki i rysunków zbiera dzieła stworzone na papierze.

Luwr w Abu Dhabi

Luwr Abu Dhabi to filia muzeum powstała w 2007 roku, w stolicy Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Podstawową wizją jej architekta Jeana Nouvela była gra betonu, wody i światła, zainspirowana bogatymi tradycjami architektonicznymi regionu oraz wyjątkową lokalizacją.

Centralnym punktem wizji Nouvela jest ogromna srebrzysta kopuła, która zdaje się unosić nad muzeum. Pomimo pozornej lekkości, kopuła waży około 7,500 ton (podobnie jak wieża Eiffla w Paryżu). Inspiruje się ona arabskim wykorzystywaniem geometrii w sztuce, tworząc przy tym subtelną konstrukcję, składającą się z 7,850 gwiazd. Gwiazdy te są powtarzane w różnych rozmiarach i pod różnymi kątami w ośmiu różnych warstwach.

Louvre Dubai
Louvre Dubai

Będąc w środku muzeum, można doświadczyć efektu opisywanego jako „deszcz światła”, osiąganego poprzez perforacje na kopule. Inspiracją przy projekcie tego rozwiązania były palmy. Louvre Abu Dhabi jest otoczony wodą, a zwiedzający mogą przybyć do niego drogą lądową lub morską. Podobnie jak podczas wędrówki wąskimi uliczkami arabskiej mediny, zwiedzający mogą odkrywać 55 budynków, z których 23 to galerie. Architektonicznie są one inspirowane niskimi domami z tego regionu.

Zwiedzanie Luwru – skomplikowana przyjemność

Z jednej strony Luwr to majestatyczny pałac, który jest jednym z największych symboli Francuskiej państwowości i jej przemian. Ważność budynku dla francuskiej tożsamości w świecie podkreślają liczne dzieła sztuki największych mistrzów swoich czasów. Liczne obrazy czy rzeźby takie jak Wenus z Milo, czy Nike z Samotraki. Pałac w Luwrze jest miejscem, którego nie może ominąć żaden miłośnik Francji, jak i europejskiej sztuki i kultury.

Mona Lisa w Luwrze
Mona Lisa w Luwrze – foto Federico Scarionati

Muzeum w Luwrze – jak zwiedzać?

Zwiedzanie Luwru to skomplikowane zadanie, które wymaga wielu przygotowań. Długie kolejki do pałacu, jak i masa ludzi złożona zarówno z turystów, jak i rodowitych Paryżan utrudniają przyjemność zwiedzania, a liczne wystawy pełne wybitnych dzieł sztuki powodują, że nie wiadomo dokąd pójść.

Za zwiedzanie Luwru zapłacić należy od 15 do 17 Euro. Najwięcej zapłacą ci, którzy zakupią bilety online. Taka forma zakupu pozwala jednak na ominięcie wielu kolejek, jak i daje pewność, że rzeczywiście dostaniemy możliwość wstępu na teren muzeum. W godzinach szczytu ilość biletów do zakupu na miejscu jest ograniczona.

Piramida w Luwrze - foto Patrick Langwallner - Unsplash
Piramida w Luwrze – foto Patrick Langwallner

Jednakże nawet tańsza opcja to koło 70 złotych. Wejść bezpłatnie do muzeum mogą dzieci do lat 18, jak i obywatele Unii Europejskiej do 26 roku życia. Zaoszczędzić można również zamawiając bilet grupowy, który kosztuje 70 Euro i pozwala podziwiać dzieła sztuki maksymalnie 25-osobowej grupie.

Powszechnym błędem podczas zwiedzania Muzeum Luwr jest wchodzenie od głównego wejścia, przed którym można podziwiać legendarną szklaną piramidę. Powoduje to jednak ogromny tłok. Aby go uniknąć, warto wybrać wejście przez centrum handlowe Carrousel du Louvre. W godzinach wieczornych i porannych ilość zwiedzających znacząco się zmniejsza, pozwalając na przyjemniejsze zwiedzanie, jak i przeżycie wyjątkowej pzygody.

Warto również dokładnie zaplanować sobie co chcemy zobaczyć w muzeum. Liczne dzieła sztuki stanowią ofertę, w której każdy znajdzie coś dla siebie, jednakże bez odpowiedniego przygotowania zwiedzanie może okazać się męczące.

Obraz w Muzeum w Luwrze
Zwiedzanie Luwru należy dobrze zaplanować – foto Jean Carlo Emer

Piramida Luwru jest symbolem połączenia tradycji z nowoczesnością. Jednakże niejedynym. Aby wygodniej zwiedzać to najsłynniejsze muzeum na świecie, została stworzona cyfrowa mapa. Jest ona dostępna w 13 językach. Można ją również otrzymać w punktach informacyjnych muzeum. Warto również pobrać aplikację „My Visit to the Louvre”, która nieco ułatwia zwiedzanie. Jeśli wpiszesz w niej dzieło sztuki, którego szukasz, to aplikacja wskaże Ci drogę w 3D przez muzeum.

Miłego zwiedzania!


Zobacz również: Muzeum Guggenheima w Nowym Jorku | Piramidy w Gizie

Udostępnij ten artykuł
Napisane przez

Redaktor w PLN Design

Subscribe
Powiadom o
guest
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments
Zapisz się do newslettera
Wpisz szukane słowo i kliknij enter