Tamara Łempicka – królowa art deco i królowa życia

Królowa art deco i królowa życia. Autoportret malarki w zielonym bugatti jest jej najsłynniejszym i najczęściej reprodukowanym dziełem, a obraz “La muscienne” wylicytowany na aukcji w Nowym Jorku za ponad 34 miliony zł to najdroższy obraz polskiego artysty jaki kiedykolwiek sprzedano. Jej dzieła zdobią ściany gwiazd Hollywood takich jak Madonna czy Barbra Streisand i są ozdobą kolekcji wielu koneserów sztuki. Mowa oczywiście o Tamarze Łempickiej!

Tamara Łempicka, czyli Maria Gurwik-Górska

Tamara Łempicka a właściwie Maria Gurwik-Górska już od najmłodszych lat czerpała z życia pełnymi garściami. Pochodziła z zamożnej rodziny, jej dziadkowie mieszkający w Warszawie przyjaźnili się m.in. z Ignacym Paderewskim czy Arturem Rubinsteinem. Dzięki majątkowi mogła więc pozwolić sobie na coroczne wakacje we Włoszech, które wymuszała tłumacząc się słabym zdrowiem. Jest to o tyle istotny fakt z jej życiorysu, ponieważ to właśnie podczas tych podróży, które odbywała najczęściej ze swoją babką poznawała i obcowała ze sztuką renesansowych malarzy.

Zawsze dostawała to co chciała. Na przykład… męża. Postanowiła, że go zdobędzie i tak się stało. Na przyjęcie, gdzie wśród gości znajdował się też Tadeusz Łempicki przyszła przebrana w strój chłopki, prowadząc ze sobą dwie gęsi, które ślizgały się na marmurowych posadzkach. Trudno byłoby nie zwrócić na  nią uwagi.

Tadeusz został jej mężem i szybko doczekali się córki. Ze względu na sytuację polityczną młode małżeństwo przeniosło się z Rosji do Paryża. I to właśnie w Paryżu talent artystki został doceniony. Tamara w dzień pracowała, by wieczorami wyprawiać ekscentryczne przyjęcia, na których pozyskiwała swoich nowych klientów – przedstawicieli arystokracji i paryskiej bohemy.

Precyzja i dbałość o szczegóły

Obrazy malowane przez Łempicką cechowały się przede wszystkim doskonałą precyzją i dbałością o szczegóły, które stały się jej znakiem rozpoznawczym. Postacie budowała ona niejako z brył, na geometrycznym tle. Fantastycznie operowała światłocieniem i kolorami. Każdemu ze swoich dzieł – niezależnie czy obraz przedstawiał królową czy prostytutkę – poświęcała tyle samo czasu i uwagi. Były prowokacyjne, ale nie szokujące, dlatego mogły znaleźć miejsce w wielu salonach w tych dekadenckich czasach.

Pod koniec lat 20. XX wieku artystka rozstała się z Tadeuszem Łempickim i wpadła w depresję. Spokój ducha znalazła u boku kolejnego męża Raoula Kuffnera, z którym przeprowadziła się do Beverly Hills, gdzie wyprawiała  przyjęcia dla swoich sąsiadów, na których królował… bigos, gotowany przez samą gospodynię. W ten sposób malarka pozyskiwała nowych klientów stając się ulubioną portrecistką gwiazd Hollywood.

Trzecia najdroższa artystką na świecie

Z czasem Tamara Łempicka odeszła od swojego charakterystycznego stylu malowania i próbowała podążać za trendami, które przyniosła nowa, powojenna epoka. Zaczęła wykorzystywać w swoich dziełach szpachlę – narzędzie, które nie zyskało aprobaty wśród ekspresjonistów. Obrazy artystki z tego okresu cechują rozmyte kontury, bezpretensjonalne tematy czy też beżowo-brązowa kolorystyka. Niestety jej kariera powoli zmierzała ku końcowi. Po śmierci męża w 1962 roku przeniosła się ze Stanów zjednoczonych do Meksyku, gdzie zmarła w 1980 roku. O Łempickiej zapomniano w ojczyźnie na wiele lat. Zupełnie inaczej wyglądało to na świecie.

Obrazy malarki zdobią kolekcje największych gwiazd Hollywood i koneserów sztuki. Jej dzieła osiągają horrendalne ceny na zagranicznych aukcjach. Aktualnie jest trzecią najdroższą artystką na świecie.

Tamara Łempicka – reprodukcje dzieł

Na szczęście kilka lat temu przypomnieli sobie o niej także rodacy. Pamięć o artystce w jej ojczyźnie przypomina i kultywuje wydawnictwo BOSZ, które w swojej ofercie posiada albumy prezentujące jej życie i twórczość.

Drukarnia BOSZart jako jedyna w Polsce ma wyłączność na wykonywanie reprodukcji dzieł artystki na płótnie oraz innych nośnikach poligraficznych. Jest również autorem kalendarza „Tamara de Lempicka 2021”, który zdobył srebrną nagrodę japońskiej edycji międzynarodowego konkursu Gregor Calendar.

Zobacz również: Reprodukcje dzieł Beksińskiego od BOSZart