Vincent van Gogh staĆ siÄ jednym z najsĆynniejszych i najbardziej rozpoznawalnych artystĂłw XIX wieku. Za ĆŒycia nieznany i niedoceniany, dopiero po Ćmierci doczekaĆ siÄ ogĂłlnoĆwiatowej sĆawy. PrzeĆŒyĆ zaledwie 37 lat, a jego ĆŒycie nie byĆo Ćatwe. ZmagaĆ siÄ z biedÄ , chorobÄ psychicznÄ i osobistymi dramatami. MalowaÄ zaczÄ Ć pĂłĆșno, jednak przez okres niecaĆych 10 lat zdoĆaĆ stworzyÄ prawie 900 obrazĂłw. NiektĂłre z nich osiÄ gajÄ dzisiaj na aukcjach cenÄ kilkudziesiÄciu milionĂłw dolarĂłw. Vincent Willem van Gogh – religia i sztuka Dnia 30 marca 1853 roku, w maĆej wiosce Groot-Zundert poĆoĆŒonej niedaleko Bredy, przyszedĆ na Ćwiat Vincent Willem van Gogh. Jego matka Anna Cornelia Carbentus zajmowaĆa siÄ domem, natomiast ojciec Theodorus van Gogh byĆ duchownym w Holenderskim KoĆciele Reformowalnym. Rodzina van GoghĂłw od wielu pokoleĆ zajmowaĆa siÄ dwiema dziedzinami – religiÄ i sztukÄ . Przodek i imiennik Vincenta byĆ w XVIII wieku znanym rzeĆșbiarzem. Dziadek przyszĆego malarza byĆ z kolei dyplomowanym teologiem, natomiast jego synowie trudnili siÄ handlem sztukÄ . Vincent van Gogh w 1873 roku Nic dziwnego, ĆŒe wyrastajÄ c w takim otoczeniu, Vincent van Gogh przez caĆe ĆŒycie znajdowaĆ siÄ pod wpĆywem religii i sztuki. Po jego narodzinach na Ćwiat przyszĆo jeszcze piÄcioro jego rodzeĆstwa. Najbardziej znany z niego byĆ brat Theo, ktĂłry na wiele lat staĆ siÄ bliskim przyjacielem i mecenasem sĆynnego malarza. Do dzisiaj zachowaĆo siÄ wiele listĂłw wymienianych pomiÄdzy braÄmi, ktĂłre stanowiÄ niezwykle cenne ĆșrĂłdĆo wiedzy o ich ĆŒyciu. Vincent van Gogh – Autoportret MĆody Vincent van Gogh rozpoczÄ Ć edukacjÄ w miejscowej szkole. Jednak juĆŒ po roku trafiĆ pod opiekÄ guwernantki, ktĂłra ksztaĆciĆa go wraz z jego siostrÄ AnnÄ przez trzy lata. W 1864 roku wyjechaĆ do kolejnej szkoĆy z internatem poĆoĆŒonej w pobliskim miasteczku Zevenbergen. Rozstanie z domem i pobyt w internacie bardzo Ćșle wpĆynÄ Ć na przyszĆego artystÄ. Po dwĂłch latach trafiĆ do Tilburga, gdzie zaczÄ Ć naukÄ w szkole Ćredniej. PobieraĆ w niej nauki rysunku pod okiem doĆÄ znanego artysty Constantijna C. Huysmansa. Nie skoĆczyĆ jej jednak – po dwĂłch latach niespodziewanie wyjechaĆ i powrĂłciĆ do domu. Biznesmen i misjonarz Rok pĂłĆșniej, w lipcu 1869 roku, dziÄki protekcji wuja, Vincent van Gogh zostaĆ przyjÄty do znanej firmy handlujÄ cej dzieĆami sztuki – Goupil&Cie. PoczÄ tkowo pracowaĆ w Hadze, a po krĂłtkim okresie zostaĆ przeniesiony do Londynu. ByĆ to chyba najszczÄĆliwszy okres w jego ĆŒyciu. Na co dzieĆ obcowaĆ z rĂłĆŒnorakimi dzieĆami sztuki, zarabiaĆ bardzo dobrze, po raz pierwszy teĆŒ zakochaĆ siÄ. Niestety, wybranka odrzuciĆa jego starania. Zrozpaczony Vincent zwrĂłciĆ siÄ w stronÄ religii, przez krĂłtki czas pracowaĆ w ParyĆŒu, potem powrĂłciĆ do Anglii. PracowaĆ tam przez jakiĆ czas jako nauczyciel, a potem duchowny w koĆciele metodystĂłw. ByĆ coraz bardziej zaangaĆŒowany w gĆoszenie wiary chrzeĆcijaĆskiej, zaczynaĆ odnajdywaÄ w tym swoje prawdziwe powoĆanie. ChciaĆ zostaÄ pastorem. Rodzina pomogĆa mu w rozpoczÄciu studiĂłw teologicznych w Amsterdamie. W 1878 roku przystÄ piĆ do egzaminu, ktĂłry zakoĆczyĆ siÄ niepowodzeniem. PrĂłbowaĆ jeszcze raz swoich siĆ na kursie teologicznym w szkole misyjnej, ale tam rĂłwnieĆŒ nie zdaĆ egzaminu. Vincent van Gogh – Autoportret Pomimo tych niepowodzeĆ zostaĆ wysĆany do gĂłrniczej wioski Petit Wasmes jako misjonarz. StaraĆ siÄ tam ĆŒyÄ tak jak pierwsi chrzeĆcijanie – cierpiÄ c gĆĂłd i ubĂłstwo. Ta dosĆowna interpretacja zasad religijny nie spodobaĆa siÄ jednak wĆadzom koĆcielnym, ktĂłre zwolniĆy go z posady. W tym czasie u van Gogha zaczÄĆy pojawiaÄ siÄ pierwsze problemy ze zdrowiem psychicznym. Podczas pobytu w domu rodzinnym skĆĂłciĆ siÄ z ojcem, ktĂłry chciaĆ oddaÄ syna do zakĆadu zamkniÄtego. Pierwsze prace van Gogha Za namowÄ swojego brata Theo zainteresowaĆ siÄ bardziej sztukÄ . WyjechaĆ do Brukseli, gdzie zaczÄ Ć studiowaÄ pod okiem holenderskiego malarza Willema Roelofsa. DostrzegĆ on wielki talent drzemiÄ cy w studencie i namĂłwiĆ go do rozpoczÄcia studiĂłw w KrĂłlewskiej Akademii Sztuk PiÄknych w Brukseli. Nie trwaĆy one dĆugo, ale w tym czasie Vincent van Gogh miaĆ okazjÄ zapoznaÄ siÄ z technicznymi aspektami rysunku i anatomiÄ . Chaty kryte strzechÄ pod wzgĂłrzem Na poczÄ tku lat osiemdziesiÄ tych Vincent van Gogh powrĂłciĆ do domu rodzinnego. Po kolejnym zawodzie miĆosnym przeniĂłsĆ siÄ do Hagi, gdzie mieszkaĆ u swojego kuzyna – malarza Antona Mauve. W tym okresie zaczÄ Ć malowaÄ – poczÄ tkowo jedynie martwe natury. Kuzyn nie tylko uczyĆ go technik malarskich, ale sfinansowaĆ takĆŒe wynajem jego pierwszego atelier. Van Gogh przypadkowo poznaĆ uzaleĆŒnionÄ od alkoholu prostytutkÄ – MariÄ Hoornik. Pod wpĆywem litoĆci przyjÄ Ć jÄ i jej maĆoletniÄ cĂłrkÄ pod wĆasny dach. SpowodowaĆo to oczywiĆcie konflikt z resztÄ rodziny, szczegĂłlnie ojcem i kuzynem malarza. Maria i jej cĂłrka przez jakiĆ czas staĆy siÄ modelkami artysty. Ta pierwsza pozowaĆa do przejmujÄ cego rysunku zatytuĆowanego âSmutekâ. Jednak nacisk rodziny i dramatyczna sytuacja finansowa sprawiĆy, ĆŒe po roku ich drogi siÄ rozeszĆy. Samotny Vincent van Gogh wyjechaĆ na pĂłĆnoc Holadii, gdzie zaczÄ Ć malowaÄ olejne pejzaĆŒe, stopniowo zmieniajÄ c swĂłj styl. StudiowaĆ w tym czasie koloru, starajÄ c siÄ uĆŒywaÄ jaĆniejszych barw w kolejnych dzieĆach. W latach 1883-1885 osiadĆ w przemysĆowym Nuenen. OprĂłcz krajobrazĂłw zajÄ Ć siÄ malarstwem przedstawiajÄ cym ludzi przy pracy. SzczegĂłlnie upodobaĆ sobie tkaczy, ktĂłrych w okolicy nie brakowaĆo. ZafascynowaĆa go nowoczesna technika, maszyny tkackie i pracujÄ cy przy nich ludzie. Kolejnymi modelami byli okoliczni chĆopi. Malarz stworzyĆ ponad 40 obrazĂłw przedstawiajÄ cych ich twarze, wszystkie o grubo ciosanych rysach. JedzÄ cy kartofle W 1885 roku nastÄ piĆy dwa waĆŒne wydarzenia w ĆŒyciu Van Gogha. Pod koniec marca zmarĆ jego ojciec, a jego ĆmierÄ mocno wstrzÄ snÄĆa artystÄ . NiedĆugo po tym malarz ukoĆczyĆ swĂłj pierwszy, uznany pĂłĆșniej za arcydzieĆo obraz – âJedzÄ cy kartofleâ. PĆĂłtno przedstawiaĆo wnÄtrze domu oddanego w ciemnych, ponurych barwach. Przy stole siedzÄ wieĆniacy dzielÄ cy siÄ posiĆkiem zĆoĆŒonym z kartofli. Sam van Gogh uwaĆŒaĆ obraz za swoje szczytowe dokonanie. W tym okresie stworzyĆ teĆŒ seriÄ martwych natur utrzymanÄ w jaĆniejszej kolorystyce. Dwuletni pobyt w Nuenen byĆ bardzo owocny – powstaĆo tam ponad 200 obrazĂłw olejnych oraz liczne akwarele i rysunki. Czaszka z palÄ cym siÄ papierosem Kolejny rok nie byĆ udany. Vincent van Gogh przeniĂłsĆ siÄ do Antwerpii z myĆlÄ o studiach na tamtejszej Akademii Sztuk PiÄknych. ZostaĆ przyjÄty, ale studia nie przyniosĆy mu nowej wiedzy i szybko je porzuciĆ. CierpiaĆ na chroniczny brak pieniÄdzy – jadĆ bardzo skromnie, wiÄkszoĆÄ dochodĂłw przeznaczaĆ na materiaĆy malarskie i uĆŒywki. W dzielnicy portowej zetknÄ Ć siÄ z japoĆskimi drzeworytami ukiyo-e, ktĂłre wywarĆy wpĆyw na jego pĂłĆșniejszÄ sztukÄ. W Antwerpi van Gogh namalowaĆ obraz âCzaszka z palÄ cym siÄ papierosemâ bÄdÄ cy peĆnÄ czarnego humoru ilustracjÄ jego Ăłwczesnego ĆŒycia. Pobyt na Montmartre Na kolejne dwa lata artysta przeniĂłsĆ siÄ do ParyĆŒa, miasta, ktĂłre byĆo wtedy kulturalnÄ stolicÄ Europy, miejscem, w ktĂłrym rodziĆy siÄ nowe prÄ dy artystyczne. Vincent van Gogh zamieszkaĆ na Montmartre wspĂłlnie z Theo – swoim bratem i zarazem mecenasem. ZaczÄ Ć studiowaÄ w pracowni Fernanda Cormona, jednoczeĆnie poznajÄ c szeregi mĆodych malarzy, o ktĂłrych wkrĂłtce miaĆo zrobiÄ siÄ gĆoĆno. Okres paryski to okres fascynacji sztukÄ japoĆskÄ , ale przede wszystkim impresjonizm. Czerwona winnica JapoĆskie drzeworyty, ktĂłre artysta zaczÄ Ć kolekcjonowaÄ juĆŒ w Antwerpii, wniosĆy do jego sztuki wiÄcej kolorytu. W ParyĆŒu zaczÄ Ć malowaÄ dzieĆa wzorujÄ ce siÄ na stylu orientalnym – peĆne ĆŒywszych barw, z precyzyjnym rysunkiem. CzÄsto stosowaĆ motywy typowe dla sztuki japoĆskiej, a nawet kopiowaĆ niektĂłre postacie z drzeworytĂłw i umieszczaĆ je we wĆasnych obrazach. Albo przeciwnie – stawaĆy siÄ one tĆem dla portretĂłw ParyĆŒan. OczywiĆcie van Gogh nie ograniczaĆ siÄ jedynie do kopiowania. Wielkie wraĆŒenie wywarĆa na nim sama filozofia sztuki Wschodu. DokĆadna analiza drobnych przedmiotĂłw, przejĆcie od detalu do szerokiego planu, harmonia. ParyĆŒ pod koniec XIX wieku tÄtniĆ artystycznym ĆŒyciem. To tu powstawaĆy zupeĆnie nowe kierunki w sztuce, a nikomu nieznani artyĆci stawali siÄ gwiazdami salonĂłw. WaĆŒnym punktem na mapie byĆ sklep z materiaĆami malarskimi prowadzony przez Juliena âOjcaâ Tanguy. W nim spotykali siÄ impresjoniĆci z caĆego Ćwiata. Tu wisiaĆy prace Paula CĂ©zanneâa, ktĂłre podziwiali inni poczÄ tkujÄ cy twĂłrcy – Henri de Toulouse-Lautrec, Ămile Bernard, Louis Anquetin czy przybysz z dalekiej Australii John Peter Russell. PojawiaĆ siÄ tu oczywiĆcie i Vincent van Gogh z bratem. ArtyĆci dyskutowali o sztuce, pokazywali swoje najnowsze pĆĂłtna, a takĆŒe portretowali siÄ nawzajem. Restauracja de la SirĂšne w AsniĂšres W mieĆcie peĆnym galerii i awangardowych wystaw ĆcieraĆy siÄ rĂłĆŒne prÄ dy w sztuce. Van Gogh nie utoĆŒsamiaĆ siÄ z ĆŒadnym z nich. KorzystaĆ raczej z kaĆŒdego z osobna, uczÄ c siÄ i korzystajÄ c z ich rĂłĆŒnych elementĂłw. RozjaĆniĆ paletÄ, uĆŒywaĆ bardziej jaskrawych kolorĂłw, czerpiÄ c caĆymi garĆciami z impresjonizmu i puentylizmu. W okresie paryskim namalowaĆ ponad 200 obrazĂłw. WĆrĂłd nich znalazĆy siÄ, uznane pĂłĆșniej za arcydzieĆa, dwie czÄĆci pĆĂłtna âRestauracja de la SirĂšne w AsniĂšresâ. W 1888 roku malarz postanowiĆ opuĆciÄ gwarny, przytĆaczajÄ cy ParyĆŒ i przenieĆÄ siÄ na prowincjÄ. „ƻóĆty Dom” w Arles Jego wybĂłr padĆ na poĆoĆŒonÄ w piÄknej Prowansji miejscowoĆÄ Arles. CierpiÄ c caĆy czas na problemy finansowe, poczÄ tkowo zamieszkaĆ w hotelu, pĂłĆșniej zaĆ wynajÄ Ć sĆynny âƻóĆty Domâ. Na poĆudnie Francji przyciÄ gnÄĆo go ĆwiatĆo, kolory i ĆrĂłdziemnomorskie pejzaĆŒe, ktĂłre zamierzaĆ malowaÄ. Sama miejscowoĆÄ nie wywarĆa na nim wiÄkszego wraĆŒenia. Jak sam wspominaĆ, peĆna byĆa ludzi wyglÄ dajÄ cych jak nie z tego Ćwiata. Tym, co go zauroczyĆo, byĆy okolice peĆne pĂłl i lasĂłw. Siewca Artysta intensywnie malowaĆ, podrĂłĆŒujÄ c po okolicy. PowstawaĆy serie pĆĂłcien z kolorowymi mozaikami pĂłl, nadmorskie krajobrazy peĆne Ćodzi, sceny przedstawiajÄ ce wieĆniakĂłw przy pracy. Wszystkie charakteryzowaĆy siÄ uproszczonÄ perspektywÄ i radosnymi, nasyconymi kolorami. Van Gogh szczegĂłlnie upodobaĆ sobie rĂłĆŒne odcienie barwy ĆŒĂłĆej i fioletowej, ktĂłre staĆy siÄ charakterystycznÄ cechÄ jego malarstwa. W takim kolorycie utrzymane sÄ dwa najbardziej znane dzieĆa tego okresu – âSiewcaâ oraz âĆ»niwa w La Crau z Montmajour w tleâ. KĆopoty finansowe przerwaĆy okres wytÄĆŒonej pracy artysty, ktĂłrego nie staÄ byĆo na zakup farb. Nie poddawaĆ siÄ jednak i tworzyĆ, dalej rysujÄ c. Ć»niwa w La Crau z Montmajour w tle W âƻóĆtym Domuâ Vincent van Gogh chciaĆ stworzyÄ koloniÄ artystycznÄ dla malarzy. ZaprosiĆ do niej poznanego jeszcze w ParyĆŒu Paula Gauguina. W oczekiwaniu na jego przybycie intensywnie malowaĆ. We wrzeĆniu 1888 roku powstaĆ cykl nocnych obrazĂłw opartych na kontrastowym przedstawieniu ĆŒĂłĆtych ĆwiateĆ i niebieskich ciemnoĆci. âNocna kawiarniaâ, âTaras kawiarni w nocyâ i âGwiaĆșdzista noc nad Rodanemâ sÄ jego najbardziej znanymi pĆĂłtnami. MiesiÄ c wczeĆniej powstaĆ chyba najsĆynniejszy cykl obrazĂłw Vincenta van Gogha, z ktĂłrym kojarzy go wiÄkszoĆÄ ludzi na Ćwiecie. Mowa oczywiĆcie o âSĆonecznikachâ. Seria pierwotnie skĆadaĆa siÄ z siedmiu obrazĂłw (jeden zostaĆ zniszczony w czasie II wojny Ćwiatowej) i przedstawiaĆa kwiaty znajdujÄ ce siÄ w glinianym wazonie. Z listĂłw do Theo wiemy, ĆŒe prace nad utrzymanymi w odcieniach ĆŒĂłĆcieni obrazami sprawiaĆa artyĆcie wielkÄ przyjemnoĆÄ. SĆoneczniki W listopadzie 1888 do Arles przybyĆ Paul Gauguin. ZamieszkaĆ wraz z van Goghiem w âƻóĆtym Domuâ wspĂłlnie z nim malujÄ c okoliczne krajobrazy. PowstaĆy wtedy serie kolorowych dzieĆ peĆnych leĆnych alei, pĂłl i pracujÄ cych ludzi – do najbardziej znanych naleĆŒy âCzerwona winnicaâ. PracujÄ cego w tym czasie nad âSĆonecznikamiâ van Gogha, Gauguin uwieczniĆ na portrecie âVan Gogh malujÄ cy sĆonecznikiâ. KĆopoty ze zdrowiem psychicznym Pomimo wspĂłlnych plenerĂłw i dĆugich dyskusji o malarstwie miÄdzy artystami narastaĆo napiÄcie. Gauguin uwaĆŒaĆ siÄ za lepszego malarza i miaĆ bardzo rozrywkowy charakter. KochaĆ kobiety, tropikalne sĆoĆce i swobodÄ. Z kolei holenderski malarz chciaĆ bardzo zaimponowaÄ swojemu koledze i poczuÄ siÄ docenionym. GwiaĆșdzista noc nad Rodanem Kulminacja nastÄ piĆa 23 grudnia 1888 roku. Vincent van Gogh zagroziĆ Gauguinowi brzytwÄ , a potem wybiegĆ z domu i ukryĆ siÄ w domu publicznym. Tam obciÄ Ć sobie fragment lewego ucha. Nieprzytomny trafiĆ do szpitala, gdzie przez kilka dni walczyĆ o ĆŒycie. W tym czasie Paul Gauguin wyjechaĆ na wyspy tropikalne i nigdy juĆŒ nie spotkaĆ Holendra. O ile stan fizyczny van Gogha polepszyĆ siÄ, o tyle jego psychika pozostawiaĆa wiele do ĆŒyczenia. WkrĂłtce zdiagnozowano u niego maniÄ przeĆladowczÄ i paranojÄ. MieszkaĆcy Arles skarĆŒyli siÄ, ĆŒe jest niebezpieczny dla otoczenia. Prosili wĆadze, ĆŒeby go odizolowaĆy. ZdajÄ cy sobie sprawÄ z pogarszajÄ cego siÄ stanu wĆasnej psychiki van Gogh wyjechaĆ z Arles i dobrowolnie udaĆ siÄ do szpitala psychiatrycznego w St.Remy. W czasie rocznego leczenia malarz byĆ na ogĂłĆ spokojny, jednak te okresy przerywane byĆy gwaĆtownymi atakami i prĂłbami samobĂłjczymi. Od samego poczÄ tku poĆwiÄciĆ siÄ malarstwu, portretujÄ c najpierw szpitalny ogrĂłd, a potem okolice. Irysy W tym czasie powstaĆo wiele niezapomnianych dzieĆ Vincenta van Gogha. Pierwszym z nich byĆy âIrysyâ przedstawiajÄ ce kwiaty z ogrodu, ktĂłre pĂłĆșniej wzbudziĆy spore zainteresowanie na jednej z paryskich wystaw. NajczÄstszym tematem obrazĂłw w czasie leczenia byĆy drzewa – cyprysy i oliwki. Cyprysom poĆwiÄcona byĆa dĆuga seria pĆĂłcien, w tym najsĆynniejsze z nich âGwiaĆșdzista nocâ, ktĂłre staĆo siÄ prekursorem surrealizmu i chyba oddawaĆo Ăłwczesny stan psychiczny artysty. GwiaĆșdzista noc Obrazy drzew oliwnych z kolei stanowiĆy zwrot ku bardziej stonowanej, pastelowej palecie. Jaskrawe kolory zostaĆy zastÄ pione przez Ćagodne odcienie zieleni i niebieskiego, a liczÄ ca 15 dzieĆ seria przedstawia gaje oliwne o rĂłĆŒnych porach dnia i roku. We wrzeĆniu 1889 roku powstaĆ teĆŒ chyba najsĆynniejszy autoportret van Gogha ubranego w marynarkÄ i z wychudzonÄ , naznaczonÄ strasznymi przeĆŒyciami twarzÄ . Jego obrazy stopniowo zaczynaĆy byÄ rozpoznawane – w czasie pobytu w zakĆadzie wystawiano je na kilku gĆoĆnych wystawach. Nie przeĆoĆŒyĆo siÄ to jednak na sukces finansowy. Tajemnicza ĆmierÄ van Gogha W maju 1890 roku Vincent van Gogh opuĆciĆ szpital. Po krĂłtkim pobycie w ParyĆŒu zamieszkaĆ w wynajÄtym pokoju gospody w miejscowoĆci Auvers-sur-Oise. ZaprzyjaĆșniĆ siÄ tam z doktorem Paulem Gachetem, ktĂłrego poznaĆ w stolicy Francji. Artysta stworzyĆ jego melancholijny portret zatytuĆowany âPortret doktora Gachetaâ. W tym okresie malarz bez reszty oddaĆ siÄ swojej pracy. W Auvers-sur-Oise powstaĆy bardzo znane obrazy van Gogha. PeĆne dramaturgii pĆĂłtno âPole pszenicy z krukamiâ, nostalgiczne âChaty kryte strzechÄ pod wzgĂłrzemâ czy przejmujÄ ce studium staroĆci âStary czĆowiek w smutkuâ. Portret doktora Gacheta Van Gogh czÄsto malowaĆ okoliczne pejzaĆŒe, pracujÄ c bardzo duĆŒo w plenerze. 27 lipca 1890 roku wrĂłciĆ wieczorem ciÄĆŒko ranny w brzuch. TwierdziĆ, ĆŒe postrzeliĆ siÄ sam. Po dwĂłch dniach, na skutek komplikacji – zmarĆ. ZostaĆ pochowany na cmentarzu w pobliskiej wiosce, na skraju pĂłl, ktĂłre w ostatnich tygodniach jego ĆŒycia byĆy czÄstym tematem jego dzieĆ. OkolicznoĆci Ćmierci wielkiego malarza nie byĆy do koĆca jasne. Po latach wielu badaczy twierdziĆo, ĆŒe nie byĆa samobĂłjcza, a spowodowana przez przypadkowy postrzaĆ z broni palnej, albo osobÄ trzeciÄ , ktĂłrÄ artysta staraĆ siÄ chroniÄ. Jak czÄsto bywa, geniusz Vincenta van Gogha nie zostaĆ doceniony za jego ĆŒycia. Mimo ĆŒe malowaĆ bardzo duĆŒo, jego dzieĆa pozostawaĆy nieznane szerszej publicznoĆci. UdaĆo mu siÄ sprzedaÄ tylko jeden obraz. Przez caĆe ĆŒycie borykaĆ siÄ z trudnoĆciami finansowymi, jego brat byĆ wiernym mecenasem, ktĂłry nie tylko spĆacaĆ dĆugi, ale caĆy czas czuwaĆ nad jego ĆŒyciem osobistym. Choroba psychiczna na ktĂłrÄ cierpiaĆ, odcisnÄĆa gĆÄbokie piÄtno w jego obrazach. Van Gogh namalowaĆ kilkaset pĆĂłcien, z ktĂłrych wiele staĆo siÄ arcydzieĆami i prawdziwymi ikonami malarstwa tamtych czasĂłw. Portret Josepha Roulin Jego twĂłrczoĆÄ doceniono dopiero wiele lat po Ćmierci. Sztuka Vincenta van Gogha staĆa siÄ modna i wartoĆciowa. Wiele najlepszych muzeĂłw z caĆego Ćwiata zabiegaĆo o jego obrazy. DziÄki setkom listĂłw wymienionych z bratem wiÄksza czÄĆÄ ĆŒycia Vincenta van Gogha byĆa dokĆadnie udokumentowana i staĆa siÄ znana. MnoĆŒyĆy siÄ wystawy i ksiÄ ĆŒki poĆwiÄcone artyĆcie. MĆodsi twĂłrcy wzorowali siÄ na nim, a on sam z zapomnianego i ĆŒyjÄ cego w biedzie malarza staĆ siÄ jednym z najbardziej znanych twĂłrcĂłw XIX wieku. Na przeĆomie XX i XXI wieku kilka z najsĆynniejszych obrazĂłw van Gogha osiÄ gnÄĆo na aukcjach kolosalne ceny. WĆrĂłd nich âIrysyâ, âPortret doktora Gachetaâ oraz âPortret Josepha Roulinâ, ktĂłre sprzedano za ponad 100 milionĂłw dolarĂłw kaĆŒdy. Zobacz rĂłwnieĆŒ: Wassily Kandinsky â sylwetka, ĆŒyciorys, twĂłrczoĆÄ | Claude Monet â francuski ambasador impresjonizmu Nocna kawiarnia Pole pszenicy z krukami Stary czĆowiek w smutku Taras kawiarni w nocy UdostÄpnij ten artykuĆ Share this article Share this article Napisane przez Marcin Kieliszek Redaktor w PLN Design Subscribe Login Powiadom o nowych dalszych komentarzach nowych odpowiedziach na moje komentarze Label {} [+] ImiÄ* E-mail* Label {} [+] ImiÄ* E-mail* 0 komentarzy Inline Feedbacks View all comments