Osteria Betulla to kolejny projekt utalentowanego szefa kuchni Arsłana Berdiewa, twórcy znanej restauracji „Birch”. Zarówno „Betulla”, jak i „Birtch” oznaczają po polsku brzozę. Pierwszy lokal nastawiony jest jednak na typową kuchnię włoską, natomiast menu w drugim ma charakter ogólnoeuropejski.
Projekt Osteria Betulla
Koncepcja lokalu Osteria Betulla opiera się na serwowaniu oryginalnych, włoskich potraw zrobionych z produktów najwyższej jakości. W swoich projektach Arsłan dąży z jednej strony do perfekcjonizmu, z drugiej do wprowadzenia zaskakujących rozwiązań przy serwowaniu potraw. W przypadku najnowszego lokalu jest podobnie, a projektanci z DA bureau opracowali bardzo minimalistyczną i przejrzystą koncepcję lokalu.
Współpracownicy szefa kuchni mają bardzo poważny, by nie rzec nabożny stosunek do swojej pracy. Architekci starali się przełożyć te uczucia na projekt. W ten sposób powstała koncepcja „świątyni jedzenia” – miejsca o ascetycznym wystroju, przypominającego europejską kaplicę zalaną światłem.
Klasyczne, włoskie wnętrze
Podstawą projektu było klasyczne, włoskie wnętrze, zmodernizowane i unowocześnione za pomocą tradycyjnego zestawu materiałów, kształtów i kolorów, a potem przeniesione w realia współczesnego Sankt Petersburga.
Lokal wykorzystuje plan i dramaturgię architektoniczną tradycyjnych kościołów. Goście wchodzą do lokalu przez zwężające się ku górze, zamknięte i zacienione wejście. Wędrują do pierwszej sali, w której światła są przyćmione, by następnie trafić do kolejnego, zalanego światłem pomieszczenia. W ten sposób odbywają symboliczną wędrówkę od ciemności do światła.
Hall znajduje się w piwnicy poniżej poziomu ulicy. Wszystkie otwory okienne zostały w nim poszerzone i obniżone do wysokości siedzisk, aby znacznie zwiększyć jego doświetlenie. Przebywający w nim goście odnoszą dzięki temu wrażenie, że znajdują się w pomieszczeniu na powierzchni.
Sakralne nawiązania
W całym lokalu znajdują się elementy nawiązujące do estetyki katolickiej. W centralnym punkcie pierwszej sali stoi metaforyczny ołtarz – stół, przy którym szef tworzy dania z makaronu. Wszystkie stoły gości zwrócone są w jego stronę, pozwalając obserwować im jego pracę. Przypomina to przedstawienie teatralne – misterium powstawania potraw.
W wystroju drugiej sali wykorzystano kościelne ławki i drzewko oliwne. W ścianach umieszczono trzy nisze kiot, w prawosławiu służące do wystawiania ikon świętych. Ponieważ kuchnia włoska oparta jest na swojej „trójcy świętej” – winie, oliwie z oliwek i tymianku – to właśnie te produkty znalazły się we wnękach.
We włoskich miastach powszechnie spotyka się fontanny z wodą do picia. W Betulli przybrały one formę chłodziarki do wina w pierwszej sali i umywalek w pozostałej części lokalu. Włochy słyną z produkcji wina – nie mogło więc obyć się bez własnej piwniczki na wino. Została ona ładnie wyeksponowana w przestrzeni pod schodami. Lustra na ścianach i użycie jasnych kolorów spowodowało wizualne spłaszczenie geometrii całej piwnicy.
Włoska atmosfera
Oprócz wprowadzenia włoskiej atmosfery głównym celem projektu było rozjaśnienie piwnicy, która pierwotnie sprawiała duszne i przytłaczające wrażenie. Poszerzenie otworów okiennych i wpuszczenie do pomieszczenia światła zupełnie zmieniło jego odbiór. Wysokie i jasno oświetlone sklepienie jest kolejnym nawiązaniem do architektury kościelnej.
Celem projektu było zachowanie prostoty i minimalizmu. Udało się to osiągnąć dzięki zastosowaniu tylko trzech materiałów. Trawerynu stosowanego często w wykończeniu włoskich ulic, jasnego drewna oraz takiego samego tynku. Dbałość o szczegóły, precyzyjny i przemyślany projekt oraz właściwy dobór materiałów pozwoliły przenieść ducha włoskiej architektury do Sankt Petersburga.
Projekt: DA bureau | da-bureau.com
Zdjęcia: Sergey Melnikov | en.sergeymelnikoff.com
Zobacz również: Burrito Loco – meksykański klimat w Pradze | Barokowa restauracja „Pod trzema różami”
