Katalońskie Cadaqués skrywa niezwykłą realizację architektów Bei Portabelli i Jordiego Pagèsa. Ponad stuletni dom rybaka zyskał drugie życie. Gruntowna renowacja pozwoliła przekształcić zapomniany budynek w nowoczesną rezydencję z zachowaniem historycznego charakteru.
Dom rybaka w Cadaqués
Ponad stuletni budynek w centrum urokliwego Cadaqués przez dekady pełnił różnorodne funkcje. Pierwotnie należał do rybaka związanego prawdopodobnie z Confraria de Pescadors de Cadaqués, później mieścił pensjonat, a następnie działał w nim posterunek Gwardii Cywilnej. Solidna kamienna konstrukcja ze ścianami o grubości pół metra i tradycyjnymi drewnianymi stropami przetrwała w dość dobrym stanie, choć upływ czasu wymagał gruntownego remontu.
Architekci z pracowni Bea Portabella + Jordi Pagès stanęli przed wyzwaniem pogodzenia oczekiwań właściciela z wymogami konserwatora. Fasada została pieczołowicie odnowiona z zachowaniem pierwotnego układu, co pozwoliło utrzymać spójność z zabudową kameralnego miasteczka. Projekt w swej formie nawiązuje do lokalnej architektury XX wieku, jednocześnie pokazując, że tradycja i współczesność mogą doskonale współistnieć. Mimo znaczących zmian we wnętrzu zewnętrzny wygląd budynku pozostał wierny historycznemu kontekstowi miejsca.
Cztery poziomy funkcjonalności – nowy podział przestrzeni
Podczas prac budowlanych wzmocniono konstrukcję obiektu i całkowicie przeprojektowano jego wnętrza. Dawny niepraktyczny układ zastąpiono funkcjonalnym podziałem na cztery poziomy. Parter z zachowanym charakterystycznym sklepionym sufitem przeznaczono na przestrzeń mogącą służyć jako magazyn sprzętu żeglarskiego lub pokój zabaw. Dzięki tarasowi oraz otwarciu wnętrza na skałę, w której osadzony jest dom, przestrzeń zyskała dostęp do naturalnego światła.
Pierwsze piętro mieści wspólną strefę z kuchnią, jadalnią i salonem. Przebicie ścian nośnych pozwoliło uzyskać lepsze doświetlenie i wzmocniło poczucie przestrzeni. Wyjście na patio zapewnia bezpośredni kontakt z otoczeniem i naturalną ciągłość pomiędzy wnętrzem a zewnętrzem. Drugie piętro stanowi część prywatną z sypialniami i łazienkami, zaprojektowaną z myślą o ciszy i komforcie. Ostatni poziom otwiera się na taras z widokiem na morze – przestrzeń doskonałą do relaksu oraz kontemplacji.
Biały tynk i drewno iroko – materiały, które definiują charakter wnętrz
Architekci zdecydowali się na połączenie tradycyjnych elementów z nowoczesnymi rozwiązaniami. W całym domu zachowano oryginalne ceramiczne płytki, co pozwoliło przywołać bogatą historię budynku. Ściany wykończono białym, wapiennym tynkiem – charakterystycznym dla śródziemnomorskiej architektury materiałem.
Kontrast dla dominującej bieli stanowi drewno iroko, użyte w stolarce i meblach wykonanych na zamówienie. Ten szlachetny materiał pojawia się w całym domu. Połączenie jasnych ścian z ciemnymi drewnianymi akcentami stało się motywem przewodnim całej aranżacji, która zachowuje równowagę między surowym charakterem kamiennych murów a komfortem współczesnego domu. Stuletni dom rybaka w Cadaqués stanowi przykład przemyślanej renowacji, gdzie każdy zachowany element historyczny ma swoje uzasadnienie, a nowoczesne rozwiązania służą poprawie funkcjonalności bez zatracania ducha miejsca.
Zobacz również:
- Para lekarzy po 50. stworzyła wyjątkowy dom! Musisz go zobaczyć!
- Dom pod Zduńską Wolą – kolorowa metamorfoza dla matki z synem
