Kimono jako doświadczenie. Język sztuki Joanny Hawrot w Muzeum Narodowym we Wrocławiu

Kimono jako doświadczenie. Język sztuki Joanny Hawrot w Muzeum Narodowym we Wrocławiu

Eklektyzm światów, eksperymentalność działań i nowatorska forma ekspresji. Muzeum Narodowe we Wrocławiu zaprasza na autorską wystawę Joanny Hawrot – uznanej polskiej projektantki, kostiumografki i artystki wizualnej. To pierwsza duża solowa prezentacja twórczyni, łącząca świat mody, sztuki i designu. Na 370 metach kwadratowych, wśród scenografii złożonej z 1800 metrów tkaniny, Joanna Hawrot prezentuje autorskie kolekcje kimon zainspirowanych pracami Maurycego Gomulickiego, Soni Hensler, Angeliki Markul, Wojciecha Ireneusza Sobczyka i Honzy Zamojskiego.

Balans pomiędzy modą i sztuką

Wystawa jest próbą połączenia odmiennych estetycznie światów, artystów i opowieści. To rodzaj autorskiego eksperymentu, oparty na dwóch dekadach moich artystycznych doświadczeń. Kluczowa jest tu opowieść, dla której wybrałam zaprojektowaną przez siebie formę kimona wraz z wariacjami wokół niej. To moje narracyjne pars pro toto (łac. część za całość). Kimono staje się narzędziem, które wprowadza dialog, daje do myślenia, tworzy nowe połączenia – mówi Joanna Hawrot.

Kimono jako doświadczenie. Język sztuki Joanny Hawrot w Muzeum Narodowym we Wrocławiu
Kimono jako doświadczenie. Język sztuki Joanny Hawrot w Muzeum Narodowym we Wrocławiu

Wrocławska ekspozycja ma na celu zaprezentowanie autorskiej metody, praktykowanej przez Joannę Hawrot. To sposób pracy z modą i sztuką, którego podstawowym komponentem jest tkanina – projektowana przez artystkę w inspiracji pracami innych twórców, a będąca nieodłącznym elementem świata przedstawionego i podstawą narracji. Kooperacja, wymiana twórcza to jeden z filarów działalności projektantki – dzięki temu moda i sztuka wchodzą w dialog, będąc równorzędnymi partnerami w tworzeniu nowego języka opowieści. 

Kimona, które skłaniają do głębokich refleksji

Kolejny element to postaci – artystka nie tworzy konfekcyjnej kolekcji, lecz powołuje do życia konkretnych bohaterów i wprowadza ich do projektowanego przez siebie uniwersum. Na tak rozumiane doświadczenie kimona składa się współczesna historia sztuki, osadzona w kontekstach takich jak poetyka rozkoszy, kultura przyjemności, tabuizacja związana z ludzką seksualnością, wyparte wspomnienia, ulotne chwile, porzucone marzenia, nieuświadomione potrzeby i tęsknoty, terapeutyczna moc transformacji tego, co bolesne w to, co uzdrawiające.

Kimono jako doświadczenie. Język sztuki Joanny Hawrot - foto M. Lorek, A. Kowalów
Przygotowanie do wystawy „Kimono jako doświadczenie. Język sztuki Joanny Hawrot” – foto M. Lorek, A. Kowalów

Synkretyzm świata, próba dotarcia do prawd uniwersalnych, indywidualność poszukiwań i synergia, którą daje współpraca – tak najkrócej można zdefiniować wystawę. Tytułowe kimono jest tutaj raczej tylko pretekstem, aby zastanowić się nad tym, czy różne estetyki, proweniencje i indywidualności można w jakiś sposób połączyć, zjednoczyć czy nawet scalić. Bo to właśnie te pytania są sensem tej prezentacji. Ale jeszcze większym – odpowiedzi na nie – podkreśla Piotr Oszczanowski, dyrektor Muzeum Narodowego we Wrocławiu

Wystawa w Muzeum Narodowym we Wrocławiu

Wystawę otwiera kilkunastometrowy korytarz „Pussy”, zaprojektowany we współpracy z Maurcym Gomulickim twórcą scenografii do wystawy. Artyści nawiązują tym samym do „Kultury Rozkoszy”, śmiało podejmując dialog z erotyką i fetyszyzmem tak, jak w stworzonej wspólnie kolekcji „Psycho Pussy” (Hawrot&Gomulicki 2019).

Po mocnym otwarciu Joanna Hawrot bierze na warsztat fenomen melancholii, rozumianej jako sposób odbioru i reakcji, formę refleksji. Chcąc zbliżyć się do niej, nawiązuje do mglistych, mrocznych pejzaży Wojciecha Ireneusza Sobczyka, eksplorując tym samym nostalgiczną pogoń za własną definicją duchowości i przemijania.

Kimono jako doświadczenie. Język sztuki Joanny Hawrot - foto M. Lorek, A. Kowalów
Przygotowanie do wystawy „Kimono jako doświadczenie. Język sztuki Joanny Hawrot” – foto M. Lorek, A. Kowalów

Doświadczenie kimona już niejednokrotnie pozwalało artystce na podróże w czasie. Kolejna z przestrzeni nawiązuje do japońskich drzeworytów erotycznych z epoki Edo i współpracy z ilustratorką Sonią Hensler. Tym samym Joanna Hawrot wraca do pytania, czym jest kobieca seksualność i jak wyrazić ją za pomocą wearable art, czyli sztuki do noszenia. 

W projektach autorki wystawy nie zabrakło – znanych z wcześniejszych kolekcji („Nów”/(Hawrot&Markul/2020) – wątków psychoanalitycznych. Współpracując z Angeliką Markul, Joanna Hawrot posłużyła się testem osobowości Rorschacha, sprawdzając, co ultramarynowe kleksy mówią o nas dzisiaj, w 2024 roku, kiedy umieścimy je na pograniczu światów sztuki i mody.

Inspirująca wędrówka po symbolach współczesnej sztuki

Doświadczenie kimona zostanie pogłębione poprzez performatywne oprowadzanie po wystawie realizowane przez Martę Ziółek, choreografkę, reżyserkę i performerkę. W kolejnych odsłonach wystawy pojawia się autorska sala stworzona w całości przez Joanną Hawrot, która wprowadza odbiorcę w świat swoich intymnych inspiracji, pragnień i twórczych poszukiwań mocno zanurzonych w japońskiej estetyce i pop kulturze, dekonstruując swoje fascynacje, filtrując z nich to, co najbardziej przyciąga i afektuje. 

Kimono jako doświadczenie. Język sztuki Joanny Hawrot - foto M. Lorek, A. Kowalów
Przygotowanie do wystawy „Kimono jako doświadczenie. Język sztuki Joanny Hawrot” – foto M. Lorek, A. Kowalów

Minimalistyczne w formie, lecz bogate w znaczeniu symbole, abstrakcyjne kompozycje i figuratywne przedstawienia – to z kolei nawiązanie do twórczości Honzy Zamojskiego. Artystów połączyło zainteresowanie problematyką percepcji świata i relacji między jednostką a rzeczywistością w duchu gombrowiczowskiego „Kosmosu”. 

Wystawa Joanny Hawrot to inspirująca wędrówka po symbolach współczesnej sztuki, które trzymają w ryzach emocje i rozbuchane tropy, czyniąc je użytecznymi dla indywidualnych doświadczeń. Zastosowany osobisty, emocjonalny i intelektualny filtr pozwala na nowo zadać pytania o zmieniającą się formę współczesnej mody, jej role i konteksty, w jakich prowadzi dyskurs ze sztuką i jej twórcami. 


KIMONO JAKO DOŚWIADCZENIE. JĘZYK SZTUKI JOANNY HAWROT
Kiedy: 18 czerwca – 25 sierpnia 2024
Gdzie: Muzeum Narodowe we Wrocławiu, plac Powstańców Warszawy 5, 50-153 Wrocław

Zobacz również: OMNIRES na Łódź Design Festival 2024 – wyróżnienia, wystawy, debaty | 10-lecie Żywej Galerii: odkryj sztukę Soni Brzeźniak i muzykę Janusza Radka